Zamiokulko

Multi tool use
Zamiokulko
|
|

Zamiokulko kulturata en poto
|
Biologia klasado
|
Regno:
|
Plantoj Plantae
|
Divizio:
|
Angiospermoj Magnoliophyta
|
Klaso:
|
Unukotiledonoj Liliopsida
|
Ordo:
|
Alismaloj Alismatales
|
Familio:
|
Arumacoj Araceae
|
Genro:
|
Zamiokulko Zamioculcas
|
|
Dunomo
|
Zamioculcas zamiifolia (Lodd.) Engl.
|
Aliaj Vikimediaj projektoj
|

|
Sistematiko en Vikispecioj
|
|

|
Komunejo pri Zamiokulko
|
|
v • d • r
|

|
|
Zamiokulko (Zamioculcas) estas genro de florplantoj en la familio arumacoj (Araceae). La genro havas nur unu specion Zamioculcas zamiifolia, kaj tial la esperanta nomo zamiokulko egale povas signifi tiun specion. Ĝi kreskas nature en tropika orienta Afriko de Kenjo ĝis nordorienta Sud-Afriko. Dum kaj post la 1990-jaroj zamiokulko populariĝis kiel endoma ornamplanto en landoj kie la klimato ne estas sufiĉe varma por eksterdoma kulturado.
La scienca nomo devenas de supraĵa simileco de ĝia foliaro kun tiu de la genro zamio (Zamia el zamiacoj, ordo cikasaloj). La nomparto culcas aludas al ĝia tubero, kun verŝajna origino en araba vorto signifanta ‘taro’. La genronomo de la manĝebla taro kolokazio (botanike Colocasia, ankaŭ el arumacoj) havas eble samdevenan komencon. Sinonimoj de la nomo Z. zamiifolia estas Caladium zamiaefolium kaj Zamioculcas loddigesii.
Zamiokulko estas herbeca kaj kreskas ĉ. duonmetron alta, el dika subtera tubero (pli precize: rizomo). Ĝi estas normale ĉiamverda, sed povas faligi la foliojn dum seka periodo kaj transvivi helpe de la sukplena tubero. La folioj estas plume kunmetaj kun 6 ĝis 8 paroj da folieroj 7 ĝis 15 centimetrojn longaj. Tiuj estas glataj, brile malhele verdaj. La floroj aranĝiĝas en malgrandaj flavaj, brunaj aŭ bronzokoloraj spikoformaj aroj (spadikoj) 5–7 centimetrojn longaj, parte kaŝitaj inter bazoj de folioj. – Oni evitu manĝi iun parton de la planto, ĉar ĝi estas venena, kvankam ne estas precize sciate kiom.
Kulturado |
Zamiokulko estas kulturata ornamcele, ĉefe pro la plaĉe polura foliaro. Ekster sia varma originejo ĝi estas ĉambroplanto kulturata en potoj. Oni tenu ĝin ne tro malseka: estas prefere tro malmulte ol tro multe akvi pro la risko putrigi la tuberon. Uzo de malforta likva sterkaĵo (kvarona aŭ okona forto kompare kun la dozoj rekomendataj por potplantoj ĝenerale) dum la varma kreska sezono estas uzebla. Ĝi toleras tre diversajn kvantojn da lumo, eĉ nelumajn lokojn for de fenestroj endome, sed ne intensan, rektan sunbrilon tuttagan. Oni povas lasi ĝin eksterdome, se la temperaturo ne malsuperas 15 ˚C . Eblas multigi ĝin per stikoj aŭ per dispreno de flankaj tufoj (draĵoj).
Q,0ugkxzNrLI,aF,y52IZK,gvAmJLD3 wDGsb l9kOie voKdsv 6,R2MyI km1F
Popular posts from this blog
Die Liste der Baudenkmäler in Partschins (italienisch Parcines ) enthält die 18 als Baudenkmäler ausgewiesenen Objekte auf dem Gebiet der Gemeinde Partschins in Südtirol. Basis ist das im Internet einsehbare offizielle Verzeichnis der Baudenkmäler in Südtirol. Dabei kann es sich beispielsweise um Sakralbauten, Wohnhäuser, Bauernhöfe und Adelsansitze handeln. Die Reihenfolge in dieser Liste orientiert sich an der Bezeichnung, alternativ ist sie auch nach der Adresse oder dem Datum der Unterschutzstellung sortierbar. Siehe auch : Liste der geschützten Ensembles in Partschins Liste | Foto Bezeichnung Standort Eintragung Beschreibung Metadaten ja Gaudententurm ID: 16382 Gaudententurmstraße 7 46° 41′ 3″ N, 11° 4′ 28″ O 75477601225 0 9. Mai 1950 (MD) Auf das Mittelalter zurückgehender, im 17. Jahrhundert in heutige Form gebrachter Turm mitsamt Nebengebäude Höllhaus ; die links in der Spalte Standort stehenden Koordinaten beziehen sich auf de...
Sámuel Mokry [ŝAmuel mokri], laŭ hungarlingve kutima sinsekvo Mokry Sámuel estis hungara pastro, agronomo, instruisto. Lia frato estis Endre Mokry. Sámuel Mokry [1] naskiĝis la 8-an de majo 1832 en Hungara reĝlando en Monostorszeg (nuntempa Baĉki Monoŝtor en Serbio), li mortis la 10-an de junio 1909 en Budapeŝto, sed li estis entombigita en Orosháza. Enhavo 1 Biografio 2 Elektitaj kontribuoj 3 Memorigiloj 4 Fontoj Biografio | Sámuel Mokry akiris diplomojn en Halle kaj en Georgikon. Inter 1854 kaj 1858 li estis luterana pastro en Orosháza, poste li instruis en mezlernejo en Békéscsaba, eĉ gimnaziestro en 1860. Inter 1860-1864 li estis predikisto en la loka preĝejo, poste li faris agrikulturadon en Gerendás. Li okupiĝis pri selektado de tritikoj, li estis la unua hungara tritikoselektisto kun tutlanda konateco. En 1900 li retiriĝis kaj vivis en Budapeŝto. Li edziĝis en 1858, li vidviĝis en 1894. Elektitaj kontribuoj | Beszélgetések a búza...
Por samtitola artikolo vidu la paĝon Valadolido (apartigilo). Koordinatoj: 41°38′00″N 04°43′00″W / 41.633333°N , 4.716667°U / 41.633333; -4.716667 ( Valadolido ) Valadolido hispane: Valladolid urbo Valadolido Flago Blazono Oficiala nomo: Valladolid Ŝtato Hispanio Duoninsulo Iberio Regiono Kastilio kaj Leono Provinco Provinco de Valadolido Historiaj regionoj León, Reĝlando de Leono Konataj lokoj Katedralo de Valadolido, Preĝejo San Pablo, Santa María La Antigua Rivero Pisuergo Situo Valadolido - alteco 698 m s. m. - koordinatoj 41°38′00″N 04°43′00″W / 41.633333°N , 4.716667°U / 41.633333; -4.716667 ( Valadolido ) Areo 197,91 km² (19 791 ha) Loĝantaro 316 564 ( 2007 ) Denseco 1 599,54 loĝ./km² Horzono MET (UTC+1) - somera tempo MET (UTC+2) Poŝtkodo 47001-47016 Telefona antaŭkodo 983 ...