Bxdty

	; Turlando;
Origina nomo;	; Touraine;
; ;	; ;
; Geografio; ;	; La provinco Turlando.;
	; La provinco Turlando.;
Ĉefurbo:;	; Tours;
	; Loĝantaro;
	; Ŝtat-strukturo;
; ; Ŝtat-strukturo:;	; Provinco de la reĝlando Francio; ;
	; sen;
	; Indre-et-Loire;
	; Historio;
6-a jarcento;	1-a atestita grafo : Leudaste.;
; 1044;	Turlando fariĝis vasalo de Anĵuo.;
; 1204;	; Filipo-Aŭgusto alligas Turlandon al la reĝa bienaro.;
; 1312;	Turlando fariĝis duklando.;
; 1790;	Forigo de la provinco Turlando.;
; ; v • d • r; ;	; ;

47°24′N 0°41′E / 47.4°N, 0.683°O / 47.4; 0.683 (Turlando)

Ĉi tiu artikolo ankoraŭ estas ĝermo pri Centro (Francio) kaj Indre-et-Loire.

Helpu al Vikipedio plilongigi ĝin. Se jam ekzistas alilingva samtema artikolo pli disvolvita, traduku kaj aldonu el ĝi (menciante la fonton).

Turlando estas malnova provinco de Francio, postsekvanta la civitas turonensis aŭ civito de Turones, de kiu venas ĝia nomo. La grafoj de Anĵuo kaj de Blois, politikaj mastroj de Turlando, estis longtempe pli potencaj ol la kapetidaj reĝoj, sed la ĝeneraligo de la fraka-flandra senjoreco kaj ĝia bezono certigi pacon restarigis la longtempe forgesita centra povo. Fine se jarcenta kapetida restariĝo, Filipo la 2-a sin trudas fronte al la prestiĝa dinastio Plantaĝenetoj post 1216. La tuta Turlando, kaj ne nur la martenpoluso de Tours kaj kelkaj fortikaj lokoj, fariĝis sub la reĝa regado de Francio.

La urbo Tours estis la ĉefurbo de la generalitato de la tura, anĵua kaj mansia landoj fine de la Malnova Reĝimo. Tial la departemento Indre-et-Loire kreita por tiu provinco en 1790, kun akraj debatoj iom flankiĝis okcidenten, tamen konservante la ĉefan parton de la malnova provinca teritorio.

La provinco Turlando kaj la nunaj komunumoj.

Limo de Anĵuo kaj de Turlando ambaŭflanke de rivero Luaro en la 18-a jarcento
(Bourgueil estis parto de la seneskallando de Saumur kaj de Anĵuo.)

Famaj homoj |

laŭ kronologia ordo

Marteno de Tours, saint Martin, (~316-~397)

Ludoviko la 11-a (1423-1483)

Leonardo da Vinci (1452-1519)

François Rabelais (1493-1553)

René Descartes (1596-1650)

Moïse Amyraut (1596-1664), protestanta teologio

Claude Quillet (1602-1661), poeto

François Pidou, kavaliro de Saint-Olon, franca diplomato en la tempo de Ludoviko la 14-a

Louis Nicolas Le Tonnelier de Breteuil (1648-1728) franca diplomato en la tempo de Ludoviko la 14-a

Paul-Louis Courier (1772-1825), franca pamfletisto

Alfred de Vigny (1797-1863)

Honoré de Balzac (1799-1850)

Victor Le Febvre (1824-1892), respublikana verkisto

Jacques-Marie Rougé (1873-1956), regionisma folkloristo kaj verkisto

Georges Courteline (1858-1929), romanisto, dramisto

Raymond Mauny, historiisto

Gérard Cordier, prahistoriisto (CNRS), naskiĝinta en Tours.

Stéphanie Vincent verkistino naskiĝinta en 1977

Gonzague Saint Bris, naskiĝinta en Loches en 1948

Martine Le Coz, verkistino naskiĝinta en 1955

Claire Braud, desegnobendistino, naskiĝinta en 1981 en Tours.

Bibliografio |

Pierre Leveel, Jacques-Marie Rougé, Emile Dacier, Jacques Guignard, Visages de la Touraine, Parizo, eld. "Horizons de France", 1948, 216 p.

Jacques-Marie Rougé, "Le Folklore de la Touraine, Tours, Arrault et Cie , 1931, 328 p.

Daniel Schweitz, "Aŭ origines de la France des pays : Histoire des identités de pays en Touraine (XVIe-XXe siècle)", Parizo, L’Harmattan, 2001, 463 p.

Daniel Schweitz, "Histoire et patrimoine de la Touraine. Introduction aŭ études locales. Guide du lecteur et du chercheur en bibliothèque", en Memuaro de la arkeologia asocio de Turlando, 68-a, 2011.

Daniel Schweitz, "Une vieille France : La Touraine. Territoire, histoire, patrimoine, identités (XIXe-XXe siècles)", Parizo, eld. CLD, 2012 (ISBN 978-2-8544-3554-3).