Kumika lingvo

Multi tool use
Kumika lingvo
|
Кумык
|
Parolata en
|
Rusio
|
Regiono
|
Dagestano
|
Parolantoj
|
282 000
|
Skribo
|
Q4247037
|
Lingvistika klasifiko
|
Altaja
Tjurka
Kipĉaka
- Kipĉak-kuma
- Kumika
|
Lingva statuso
|
2 vundebla
|
Lingvaj kodoj
|
Lingvaj kodoj
|
|
ISO 639-3
|
kum
|
Glottolog
|
kumy1244
|
Angla nomo
|
Kumyk
|
Franca nomo
|
koumyk
|
v • d • r
|

|
|
La Kumika Lingvo (ankaŭ Qumuq, Kumuk, Kumuklar, kaj Kumyki) (Кумык) estas Tjurka lingvo, parolata de ĉirkaŭ 200 mil parolantoj (la Kumikoj) en la respubliko Dagestano de la Rusa Federacio.
La Kumikan oni skribadis per la Araba skribsistemo ĝis 1928, la Latina skribsistemo uziĝis dum 1928-1938, kaj la Cirila ekde tiam.
Ĝin jam forte influis la Azera kaj la Dargva, kaj ankaŭ la Rusa dum la ĵus pasinta jarcento.
Eldonado kaj literaturo |
Yırçı Qazaq (pron. Jirĉi Kazak) (naskiĝinta en 1839) kutime konsideratas fondinto de la Kumika literaturo.
La unuaj regulaj gazetoj kaj revuoj aperis en 1917-18. Aktuale, la gazeto Ёлдаш ([joldAŝ], Kunulo, rektasence "kuniranto", "iranta la saman vojon"), la posteulo de la Sovet-eraa Ленин ёлу ([lenin jolU], Vojo de Lenin) presas ĉirkaŭ 5 000 ekzemplerojn 3 foje ĉiusemajne.
Bibliografio |
- Saodat Doniyorova kaj Toshtemirov Qahramonil. Parlons Koumyk. Parizo: Harmattan, 2004. ISBN 2-7475-6447-9.
Oficialaj lingvoj de Rusio
|
Tutŝtata oficiala (ŝtata) lingvo |
|
Lingvoj oficialaj (ŝtataj) en federaciaj subjektoj |
- abaza
- avara
- agula
- adigea
- azerbajĝana
- sudaltaja
- baŝkira
- burjata
- dargva
- inguŝa
- kabarda-ĉerkesa
- kalmuta
- karaĉaja
- komia
- kumika
- laka
- lezga
- nogaja
- maria
- mokŝa
- oseta
- rutula
- tabasarana
- tatara
- tata
- tuva
- udmurta
- ĥakasa
- caĥura
- ĉeĉena
- ĉuvaŝa
- erzja
- jakuta
|
Lingvoj kun oficiala statuso |
- vepsa
- dolgana
kazaĥa (→)
- karela
- komipermjaka
- mansa
- neneca
- selkupa
- finna
- ĥanta
- ĉukĉa
- evenka
- evena
- jukagira
|
|
|
Ĉi tiu artikolo ankoraŭ estas ĝermo pri lingvoj.
Helpu al Vikipedio plilongigi ĝin. Se jam ekzistas alilingva samtema artikolo pli disvolvita, traduku kaj aldonu el ĝi (menciante la fonton).
|
24k3D2vdlT PUyw823 QRt,YxM8Bb j50mNIqOVNpdE96,AXal,rPdsFvTPEZIpA,8WYUv JmRmqviajh4Woq06iywwlHnbj,M3xsI
Popular posts from this blog
Die Liste der Baudenkmäler in Partschins (italienisch Parcines ) enthält die 18 als Baudenkmäler ausgewiesenen Objekte auf dem Gebiet der Gemeinde Partschins in Südtirol. Basis ist das im Internet einsehbare offizielle Verzeichnis der Baudenkmäler in Südtirol. Dabei kann es sich beispielsweise um Sakralbauten, Wohnhäuser, Bauernhöfe und Adelsansitze handeln. Die Reihenfolge in dieser Liste orientiert sich an der Bezeichnung, alternativ ist sie auch nach der Adresse oder dem Datum der Unterschutzstellung sortierbar. Siehe auch : Liste der geschützten Ensembles in Partschins Liste | Foto Bezeichnung Standort Eintragung Beschreibung Metadaten ja Gaudententurm ID: 16382 Gaudententurmstraße 7 46° 41′ 3″ N, 11° 4′ 28″ O 75477601225 0 9. Mai 1950 (MD) Auf das Mittelalter zurückgehender, im 17. Jahrhundert in heutige Form gebrachter Turm mitsamt Nebengebäude Höllhaus ; die links in der Spalte Standort stehenden Koordinaten beziehen sich auf de...
Sámuel Mokry [ŝAmuel mokri], laŭ hungarlingve kutima sinsekvo Mokry Sámuel estis hungara pastro, agronomo, instruisto. Lia frato estis Endre Mokry. Sámuel Mokry [1] naskiĝis la 8-an de majo 1832 en Hungara reĝlando en Monostorszeg (nuntempa Baĉki Monoŝtor en Serbio), li mortis la 10-an de junio 1909 en Budapeŝto, sed li estis entombigita en Orosháza. Enhavo 1 Biografio 2 Elektitaj kontribuoj 3 Memorigiloj 4 Fontoj Biografio | Sámuel Mokry akiris diplomojn en Halle kaj en Georgikon. Inter 1854 kaj 1858 li estis luterana pastro en Orosháza, poste li instruis en mezlernejo en Békéscsaba, eĉ gimnaziestro en 1860. Inter 1860-1864 li estis predikisto en la loka preĝejo, poste li faris agrikulturadon en Gerendás. Li okupiĝis pri selektado de tritikoj, li estis la unua hungara tritikoselektisto kun tutlanda konateco. En 1900 li retiriĝis kaj vivis en Budapeŝto. Li edziĝis en 1858, li vidviĝis en 1894. Elektitaj kontribuoj | Beszélgetések a búza...
Parko Thabor Vido al la oranĝerio de la parko Thabor. Situo Geografia lokigo sur la mapo : Bretonio Geografia lokigo sur la mapo : Francio Plano de la parko Thabor. Geografia situo 48° 6′ 51″ N , 1° 40′ 12″ U 48.11416667 -1.67 Koordinatoj: 48° 6′ 51″ N , 1° 40′ 12″ U Lando(j) Francio Urbo Rennes Urboparto Thabor - Saint Hélier Geografio Alteco 56 m Areo 10 ha Trajtoj Kreo 18 a jarcento Tipo Botanika ĝardeno, angla ĝardeno kaj franca ĝardeno. Specioj Pli ol 3 000 malsamaj specioj. Interreta ligilo Parkoj kaj ĝardenoj de Rennes v • d • r La parko Thabor aŭ Thabor , situanta en Rennes proksime de la urbocentro, estas publika parko organizita sur pli ol dek hektaroj, kies aparteco estas la miksado de francastila ĝardeno, anglastila ĝardeno kaj grava botanika ĝardeno. Ĝia nomo referencas al monto superanta la Maron Kineret (fr: lac de Tibériade) en...