Centrafrikaj mangrovoj






Situo de la ekoregiono je la okcident-centrafrika marbordo.




Tutmonda disvastiĝo de la mangrovarbaroj.


La centrafrikaj mangrovoj estas tersupraĵa ekoregiono el la afrik-arbara ekoprovinco de la afrotropisa ekozono laŭ la tipologio de la Monda Natur-Fonduso (WWF). Biome la ekoregiono apartenas al la mangrovoj. Kune kun la gvineaj mangrovoj ĝi estas parto de la tutmondaj 200-regiono "gvinea-golfaj mangrovoj".


La centrafrikaj mangrovoj estas la plej vasta areo de mangrovoj en Afriko, situantaj je ties okcident-flankaj marbordoj.




Enhavo






  • 1 Priskribo


  • 2 Flaŭro


  • 3 Faŭno


  • 4 Minacoj kaj konservado


  • 5 Referencoj


  • 6 Bibliografio


  • 7 Vidu ankaŭ


  • 8 Eksteraj ligiloj





Priskribo |


Tiuj mangrovarbaroj troviĝas en fekundaj riverbuŝoj kaj lagunoj kaj enhavas arbojn ĝis 45 m altajn. La plej granda parto troviĝas en Niĝerio, kaj gravaj areoj en Kameruno, Ekvatora Gvineo kajGabono, pecetoj en Ganao, Kongo Kinŝasa, kaj norda Angolo. La plej granda areo en la ekoregiono apartenas al la delto de Niĝero ĉe Gvinea Golfo, dum aliaj inkludas la orientan flankon de Kroso-Delto en Niĝerio kaj Kameruno, Vuri-Estuaro en Kameruno, kaj Muni-Estuaro je la limo de Ekvatora Gvineo kaj Gabono. Same kiel gastigi riĉan faŭnon, la mangrovoj fiksas la lokon de la riveroj, filtras la akvojn kaj kreas amasigojn da nutraĵoriĉa grundo sur la riverbordoj. Mangrovoj prosperas en humidaj tropikaj klimatoj kie la maro estas varma, kaj kie la tajdoj enfluigas marakvon en la riverojn. Tial ekzistas malpli da ili sur la marbordo de Kongo-Rivero, kie Bengela Marfluo alportas malvarmetajn marakvojn, sed ekzistas pecetoj ĉi tie kaj pli sude en Angolo.



Flaŭro |


Ekzistas kvin precipaj specioj de mangrovarboj en la ekoregiono: la manglo (Rhizophora mangle), Rhizophora racemosa , Rhizophora harrisonii, Avicennia germinans Laguncularia racemosa dum la palmo Nypa fruticans estas enmetita el Azio.



Faŭno |


La riĉaj komunumoj de ostroj, kraboj, senvertebruloj kaj la larĝa gamo da fiŝoj ŝirmiĝantaj kaj reproduktiĝantaj en la mangrovoj subtenas faŭnon inkluzive de simioj, la afrika manato (Trichechus senegalensis), kaj testudoj kiaj la afrika molkarapaca testudo (Trionyx triunguis).


Birdoj inkludas reproduktiĝantajn akvobirdojn kiajn ekzemple la striardeon kaj la longavostan kormoranon kaj grandajn grupojn de aliaj dum migrado.



Minacoj kaj konservado |


Niĝerio estas la plej dense enloĝata lando en Afriko, kio ne favoras la konservadon de ties fekundaj marbordaj vivejoj. Multaj mangrovarbaroj estis neniigataj por urba kaj industria disvolvigo, kiel ekzemple la naftorafinadoj de la Niĝera Delto kiuj ankaŭ kaŭzis la poluadon de la riveroj kaj marĉoj [1]. Urbaj areoj en originale mangrova tereno estas Lagoso en Niĝerio kaj Dualao en Kameruno. Aliaj ŝreĉoj por la ekoregiono inkludas senarbarigon por salejoj kaj agrikulturo. Tamen la mangrovoj estas rezistemaj vivejoj, kaj malgrandaj aretoj de ili postrestas en izoliteco laŭlonge de la marbordo de okcidenta kaj centra Afriko. Naturprotektejoj inkludas Faŭnorezervejon Duala-Edea en Kameruno kaj Songor-Lagunon en Ganao, dum Keta-Laguno, ankaŭ en Ganao, estas Ramsar-ejo.



Referencoj |





  1. ↑ angle La malbeno de la nigra oro.




Bibliografio |



  • angle UNEP 2007 : Mangrove of Western and Central Africa, UNEP-Regional Seas Programme/UNEP-WCMC.


Vidu ankaŭ |



  • Ekologia klasifiko de la tersupraĵoj

  • Kongaj arbaroj

  • Konservada stato de ekoregiono

  • Listo de ekoregionoj en Demokratia Respubliko Kongo



























Afrotropisaj mangrovarbaroj
AT1401 Centrafrikaj mangrovoj
Flago-de-Angolo.svg Angolo, Flago-de-Ekvatora-Gvineo.svg Ekvatora Gvineo, Flago-de-Gabono.svg Gabono, Flago-de-Ganao.svg Ganao, Flago-de-Kameruno.svg Kameruno, Flago-de-Kongo-Kinŝasa.svg Demokratia Respubliko Kongo, Flago-de-Niĝerio.svg Niĝerio
AT1402 Orientafrikaj mangrovoj
Flago-de-Kenjo.svg Kenjo, Flago-de-Mozambiko.svg Mozambiko, Flago-de-Somalio.svg Somalio, Flago-de-Tanzanio.svg Tanzanio
AT1403 Gvineaj mangrovoj
Flago-de-Ebur-Bordo.svg Ebura Bordo, Flago-de-Gambio.svg Gambio, Flago-de-Gvineo.svg Gvineo, Flago-de-Gvineo-Bisaŭa.svg Gvineo Bisaŭa, Flago-de-Liberio.svg Liberio, Flago-de-Senegalo.svg Senegalo, Flag of Sierra Leone.svg Sieraleono
AT1404 Madagaskaraj mangrovoj
Flago-de-Madagaskaro.svg Madagaskaro
AT1405 Sudafrikaj mangrovoj
Flago-de-Mozambiko.svg Mozambiko, Flago-de-Sudafriko.svg Sud-Afriko










































Eksteraj ligiloj |
















Portala ikono Portalo pri Afriko
Portala ikono Portalo pri Biologio
Portala ikono Portalo pri Geografio




  • angle Ekoregiono AT1401 : Centrafrikaj mangrovoj (WWF)


  • angle Centrafrikaj mangrovoj (WWF-Wildworld)


  • angle Centrafrikaj mangrovoj (Wildworld) - Nacia Geografia Societo


  • angle Centrafrikaj mangrovoj (The Encyclopedia of Earth)


  • angle Centrafrikaj mangrovoj (Globalspecies)


  • angle Situo de la ekoregiono : tajpu Central African mangroves


  • angle Tutmondaj 200; numero 135 : Gvinea-golfaj mangrovoj (WWF)




-

Popular posts from this blog

Reichsarbeitsdienst

Image
Hausflagge des RAD mit Symbol Staatssekretär Konstantin Hierl schreitet auf dem Tempelhofer Feld die Front des RAD ab. Maifeier Berlin, 1. Mai 1934 RAD beim Straßenbau, 1936 RAD-Parade: „Der große Aufmarsch der 38.000 Arbeits­dienst­männer vor dem Führer auf dem Zeppelin­feld“, „Reichs­partei­tag der Arbeit“. Männer des RAD mit ge­schulter­tem Spaten vor Hitler im Auto, 6.–13. Sep. 1937 Reichsparteitag Nürnberg, Arbeits­dienst-Zeltlager mit Arbeitsmaiden, August 1939 Paramilitärischer Aufmarsch des Ar­beits­dienstes, ca. 1940 Vormaliges RAD-Lager (4/224), Ober­mill­statt, um 1940 erbaut als Quartier für junge, zum Arbeits­dienst eingezogene Frau­en, auch Bund Deutscher Mädel (BDM), die bei den Ober­mill­stätter Bauern ein­gesetzt waren, 1950 Der Reichsarbeitsdienst ( RAD ) war eine Organisation im nationalsozialistischen Deutschen Reich. Das Gesetz für den Reichsarbeitsdienst wurde am 26. Juni 1935 erlassen. § 1 (2) lautete: „Alle jungen Deutschen beider...
Read more

Tanganjiko

Image
Lago Tanganjiko Situo centra Afriko Ĉefaj fontoj Kalambo, Lufuko, Malagarasi kaj Ruzizi Ĉefaj elfluoj Lukugo Setlejoj Bujumbura, Kalemie Datenoj Koordinatoj 6°  S , 30°  O -6.3827777777778 29.615 782 Koordinatoj: 6°  S , 30°  O DEC Supermara alteco 782 m Surfaca areo 32 893 km² f5 Maksimuma longo 673 km f6 Maksimuma larĝo 72 km f7 Akva volumeno 18.900 km³ dep1 f8 Maksimuma profundo 1470 m f10 Averaĝa profundo 570 m f11 v   •   d   •   r Mapo de la lago Tanganjiko estas lago en orienta Afriko, inter Burundo, Kongo Kinŝasa, Tanzanio kaj Zambio. Ĝi apartenas al la Granda Rifto kaj estas unu el la Afrikaj Grandaj Lagoj. Tanzanio (46%) kaj DRK (40%) havas la majoritaton de la lago. Ĝi havas longon de 673 km, areon de ĉ. 32.900 km² kaj maksimuman profundon taksatan je 1470 metroj; pro tiu ĉi granda profundo ankaŭ ĝia volumeno estas sufiĉe granda, 18.900 km³. Oni konsi...
Read more

Norda sulo

Image
Norda sulo Biologia klasado Regno: Animaloj Animalia Filumo: Ĥorduloj Chordata Klaso: Birdoj Aves Ordo: Pelikanoformaj Pelecaniformes Familio: Suledoj Sulidae Genro: Moro Morus Specio: M. bassanus Dunomo Morus bassanus Linnaeus, 1758 Konserva statuso Konserva statuso: Malplej zorgiga Vivejo de la norda sulo Aliaj Vikimediaj projektoj Sistematiko en Vikispecioj Komunejo pri Norda sulo v   •   d   •   r Uzinte rubaĵojn kiel nestomaterialo. La Norda sulo ( Morus bassanus aŭ Sula bassana ), estas granda marbirdo (ĝis 90 cm, nome la plej granda sulo) de la familio de Suledoj kaj genro Morus , diferencaj de aliaj suloj per pli svelta kaj flaveca kapo. En ties mondoparto ĝi estas nomata ankaŭ simple kiel Sulo . Ĝi estas mara birdo kiu ripozas surtere nur por nestumi kaj idozorgadi; ĝi reproduktiĝas en kolonioj de ĝis 35,000 paroj ambaŭflanke de Norda Atlanti...
Read more