Il Giornale della Libertà (La Ĵurnalo de la Libereco)
Junulara organizaĵo
Giovane Italia (Juna Italio)
Retejo
http://www.ilpopolodellaliberta.it/
v•d•r
La Popolo de la Libereco (itale Il Popolo della Libertà [il POpolo DEla liberTA], mallongigita kiel PDL) estas itala centre-dekstra partio.
Enhavo
1Historio
2Formacio
3Partiestroj
3.1Sekretarioj
3.2Prezidantoj
4Notoj
Historio |
PDL estis fondita dum manifestacio de Silvio Berlusconi la 18-an de novembro 2007 en Milano en Piazza San Babila, sed ĝi iĝis partia federacio la 27-an de februaro 2008. La partio naskiĝis oficiale dum la unua kongreso en Fiera di Roma la 29-an de marto 2009.
En 2008 ĝi obtenis la 37,4% de la voĉoj, ĝi iĝis la unua partio de Italio kaj ĝi kreis la Regado Berlusconi IV.
Kun la demisio de Berlusconi kiel Ĉefministro, komence la partio apogis la Registaro Monti, sed poste ĝi opoziciis. En 2013 ĝi ne venkis la balotojn, sed ĝi diferencis malmultege de la unua partio, la Demokrata Partio, pro tio, por krei registaron, ĝi koaliciigi kun Civitana Elekto kaj kun la demokratuloj. Kelkaj ĝiaj partianoj estas ministroj, subministroj kaj subsekretarioj en la Registaro Letta.
Formacio |
La partio naskiĝas de la unio de:
Forza Italia
Alleanza Nazionale
Democrazia Cristiana per le Automomie
Azione Sociale
La PDL avis du dividiĝojn: en 2010 kiam Gianfranco Fini elvenis kaj kreis Futuro e Libertà per l'Italia, poste en la koalicio Kun Monti por Italio; en 2012 Ignazio La Russa, Giorgia Meloni kaj Guido Crosetto decidis krei Fratelli d'Italia-Centrodestra Nazionale, sed kiu restis alianciga kun PDL. En 2013 Fratoj de Italio ne donis fidon al Ĉefministro Enrico Letta.
Partiestroj |
Sekretarioj |
Angelino Alfano (1-a de julio 2011 - nun)
Prezidantoj |
Silvio Berlusconi (29-a de marto 2009 – nun)
Notoj |
↑ Chiara Moroni, Da Forza Italia al Popolo della Libertà, Carocci, Roma 2008
↑ http://www.parties-and-elections.de/italy.html
Ĉi tiu artikolo ankoraŭ estas ĝermo pri Italio kaj politiko.
Helpu al Vikipedio plilongigi ĝin. Se jam ekzistas alilingva samtema artikolo pli disvolvita, traduku kaj aldonu el ĝi (menciante la fonton).
v•d•r
Italaj politikaj partioj
Ĉefaj
Demokrata Partio – La Popolo de Libereco - MoVado 5 Steloj
Mez-grandaj
Civitana Elekto – Norda Ligo – Unio de Kristanaj kaj Centraj Demokratoj/Unio de Centro - Maldekstro Ekologio Libereco
Sen reprezentantoj en la itala parlamento
Italio de Valoroj – Civila Agmovado – Fratoj de Italio - Nacia Centrodekstro – Alianco por Italio – Italaj Radikaluloj – Movado por la Aŭtonomecoj – Ni Sudo – Partio de la Komunisma Refondiĝo – Partio de Italaj Komunistoj – Federacio de Verduloj – Itala Socialista Partio – Itala Respublika Partio – Movado de Eŭropaj respublikanoj – Liberalaj Demokratuloj – Alianco de Centro – Estonto kaj Libereco por Italio – Mi Sudo – Fari por Ĉesigi la Dekadencon - UDEUR-Popoluloj – Itala Liberala Partio – Demokrata Centro - La Dekstro – Trikoloraj Flamo – Komunisma Partio de laboristoj – Asocia Movado Italoj Eksterlande
v•d•r
Membropartioj de la Eŭropa Popola Partio
Österreichische Volkspartei (Aŭstrio) • Centre Démocrate Humaniste (Belgio) • Christen-Democratisch en Vlaams (Belgio) • Bulgara Agrikultura Popola Unio (Bulgario) • Demokratoj por forta Bulgario (Bulgario) • Demokratia Partio (Bulgario) • GERB (Bulgario) • Unio de Demokratiaj Fortoj (Bulgario) • Křesťanská a demokratická unie – Československá strana lidová (Ĉeĥio) ·Kristendemokraterne (Danio) • Det Konservative Folkeparti (Danio) • Isamaa ja Res Publica Liit (Estonio) • Kansallinen Kokoomus-Samlingspartiet (Finnlando) • Union pour un mouvement populaire (Francio) • Christlich Demokratische Union (Germanio) • Christlich-Soziale Union in Bayern (Germanio) • Nea Dimokratia (Grekio) • Partido Popular (Hispanio) • Unió Democràtica de Catalunya (Katalunio, Hispanio) • Magyar Demokrata Fórum (Hungario) • Fidesz (Hungario) • Fine Gael (Irlando) • Unione dei Democratici Cristiani e Democratici di Centro (Italio) • Popolari-Unione Democratici per l’Europa (Italio) • Popolo della Libertà (Italio) • Südtiroler Volkspartei (Italio) • Dimokratikos Synagermos (Kipro) • Tautas Partija (Latvio) • Jaunais Laiks (Latvio) • Tėvynės Sąjunga – Lietuvos krikščionys demokratai (Litovio) • Chrëschtlech Sozial Vollekspartei (Luksemburgio) • Partit Nazzjonalista (Malto) • Christen Democratisch Appèl (Nederlando) • Platforma Obywatelska (Pollando) • Polskie Stronnictwo Ludowe (Pollando) • Partido Social Democrata (Portugalo) • Romániai Magyar Demokrata Szövetség (Rumanio) • Partidul Democrat Liberal (Rumanio) • Partidul Naţional Ţărănesc Creştin Democrat (Rumanio) • Slovaka Demokratia kaj Kristana Unio - Demokratia Partio (Slovakio) • Partio de la Hungara Koalicio (Slovakio) • Kresťanskodemokratické hnutie (Slovakio) • Kristana Popola Partio Nova Slovenio (Slovenio) • Slovena Demokratia Partio (Slovenio) • Slovenska Ljudska Stranka (Slovenio) • Kristdemokraterna (Svedio) • Moderata samlingspartiet (Svedio) Asocie ligitaj partioj: Hrvatska demokratska zajednica (Kroatio) • Høyre (Norvegio) • Christlichdemokratische Volkspartei (Svislando) • Evangelische Volkspartei (Svislando)
Hausflagge des RAD mit Symbol Staatssekretär Konstantin Hierl schreitet auf dem Tempelhofer Feld die Front des RAD ab. Maifeier Berlin, 1. Mai 1934 RAD beim Straßenbau, 1936 RAD-Parade: „Der große Aufmarsch der 38.000 Arbeitsdienstmänner vor dem Führer auf dem Zeppelinfeld“, „Reichsparteitag der Arbeit“. Männer des RAD mit geschultertem Spaten vor Hitler im Auto, 6.–13. Sep. 1937 Reichsparteitag Nürnberg, Arbeitsdienst-Zeltlager mit Arbeitsmaiden, August 1939 Paramilitärischer Aufmarsch des Arbeitsdienstes, ca. 1940 Vormaliges RAD-Lager (4/224), Obermillstatt, um 1940 erbaut als Quartier für junge, zum Arbeitsdienst eingezogene Frauen, auch Bund Deutscher Mädel (BDM), die bei den Obermillstätter Bauern eingesetzt waren, 1950 Der Reichsarbeitsdienst ( RAD ) war eine Organisation im nationalsozialistischen Deutschen Reich. Das Gesetz für den Reichsarbeitsdienst wurde am 26. Juni 1935 erlassen. § 1 (2) lautete: „Alle jungen Deutschen beider...
Lago Tanganjiko Situo centra Afriko Ĉefaj fontoj Kalambo, Lufuko, Malagarasi kaj Ruzizi Ĉefaj elfluoj Lukugo Setlejoj Bujumbura, Kalemie Datenoj Koordinatoj 6° S , 30° O -6.3827777777778 29.615 782 Koordinatoj: 6° S , 30° O DEC Supermara alteco 782 m Surfaca areo 32 893 km² f5 Maksimuma longo 673 km f6 Maksimuma larĝo 72 km f7 Akva volumeno 18.900 km³ dep1 f8 Maksimuma profundo 1470 m f10 Averaĝa profundo 570 m f11 v • d • r Mapo de la lago Tanganjiko estas lago en orienta Afriko, inter Burundo, Kongo Kinŝasa, Tanzanio kaj Zambio. Ĝi apartenas al la Granda Rifto kaj estas unu el la Afrikaj Grandaj Lagoj. Tanzanio (46%) kaj DRK (40%) havas la majoritaton de la lago. Ĝi havas longon de 673 km, areon de ĉ. 32.900 km² kaj maksimuman profundon taksatan je 1470 metroj; pro tiu ĉi granda profundo ankaŭ ĝia volumeno estas sufiĉe granda, 18.900 km³. Oni konsi...
Die Liste der Baudenkmäler in Partschins (italienisch Parcines ) enthält die 18 als Baudenkmäler ausgewiesenen Objekte auf dem Gebiet der Gemeinde Partschins in Südtirol. Basis ist das im Internet einsehbare offizielle Verzeichnis der Baudenkmäler in Südtirol. Dabei kann es sich beispielsweise um Sakralbauten, Wohnhäuser, Bauernhöfe und Adelsansitze handeln. Die Reihenfolge in dieser Liste orientiert sich an der Bezeichnung, alternativ ist sie auch nach der Adresse oder dem Datum der Unterschutzstellung sortierbar. Siehe auch : Liste der geschützten Ensembles in Partschins Liste | Foto Bezeichnung Standort Eintragung Beschreibung Metadaten ja Gaudententurm ID: 16382 Gaudententurmstraße 7 46° 41′ 3″ N, 11° 4′ 28″ O 75477601225 0 9. Mai 1950 (MD) Auf das Mittelalter zurückgehender, im 17. Jahrhundert in heutige Form gebrachter Turm mitsamt Nebengebäude Höllhaus ; die links in der Spalte Standort stehenden Koordinaten beziehen sich auf de...
Italio
