Mukaĉeve ukraine Мукачеве (Mukaĉeve) aŭ Мукачів (Mukaĉiv) rutene Мукачово (Mukaĉovo) ruse Мукачево (Mukaĉevo) hungare Munkács (munkAĉ) slovake Mukačevo jida_lingvo MinkAĉ) germane Munkatsch aŭ Munkatz, pole Mukaczewo rumane Munceag aŭ Muncaci: estas urbo kun distriktorajto en Ukraino, en Transkarpata provinco, en distrikto de Mukaĉeve.
Panoramo de Mukaĉeve
Enhavo
1Situo
2Historio
3Vidindaĵoj
4Famuloj
5Ĝemelurboj
Situo |
La urbo situas centre de Transkarpata provinco apud rivero Latorica, ĉe renkontiĝo de ebenaĵo kaj montoj, laŭ fervojo Ĉop-Strij, ĉefvojoj estas al Uĵhorodo, Ĥust (Ukrainio) kaj Lviv.
Historio |
La loko estis loĝata dum la neolitiko kaj ferepoko, poste alvenis keltoj, slavoj, fine hungaroj en 895 okupiĝintaj la regionon. La unua skriba mencio devenis 1138, sed pli frue Sankta Ladislao tie venkis la kumanojn en 1085. La tataroj en 1241 faris senhoma la komunumon.
Poste precipe rumanoj alvenis kaj en 1359 rutenoj. Tiutempe oni konstruis novan fortikaĵon. La loko ricevis rangojn urbo en 1378, kampurbo en 1427, libera urbo en 1445. En la 16-a kaj 17-a j.c.-oj pro disfalo de Hungario la urbo apartenis al princlando Transilvanio. La poloj detruis la urbon en 1657. Ilona Zrínyi (zrinji) defendis la fortikaĵon kontraŭ aŭstroj dum 1686-1688. En 1703 Francisko Rákóczi la 2-a malvenkis de Habsburgoj, sed en la sekva jaro sukcese okupis la fortikaĵon. En 1834 incendio okazis. La hungara armeo en 1848 venkis la aŭstrojn. En la 19-a jarcento la urbo estis distriktejo.
Latorica ĉe Mukaĉeve
Vidindaĵoj |
Vidindaĵoj estas fortikaĵo, kastelo de Rákóczi, klostro, katolikaj kaj kalvinana preĝejoj, kapelo, urbodomo el 1901.
Famuloj |
en la urbo naskiĝis:
Mihály Munkácsy (munkAĉi) la plej granda hungara pentristo en 1844, tiu nomo estas pseŭdonomo kaj li prenis tion el la loknomo
hungaraj aktoroj Gyula Csortos kaj Tivadar Uray
hungara arkitekto László Acsay
hungara episkopo Miklós Tóth
hungara grafikisto István Tellinger
hungaraj inĝenieroj Gyula Farbaky kaj András Halász
hungara kemiisto Rezső Schmid
hungara ministro Géza Bornemisza
ukrainia-hungara botanikisto József Szikura
ukrainia-hungara fizikisto Ottó Spenik
hungara kuracisto Ede Neuber
István Molnár (pentristo)
hungara skulptisto Petro Jevgenoviĉ Matl
en la iama vilaĝo Oroszvég (nuntempa apartenaĵo de Mukaĉeve) naskiĝis hungara terfizikisto Antal Tárczy-Hornoch
en la urbo mortis: hungara princino Sofia Báthori en 1680
Koordinatoj: 40°41′21″N 74°02′40″W / 40.68917°N , 74.04444°U / 40.68917; -74.04444 ( Statuo de Libereco ) Statuo de Libereco angle: Statue of Liberty statuo Statuo de Libereco de antaŭe Oficiala nomo: Liberty Enlightening the World Lando Usono Ŝtato Novjorkio Regiono Novjorko Insulo Insulo de Libereco Situo Statuo de Libereco - koordinatoj 40°41′21″N 74°02′40″W / 40.68917°N , 74.04444°U / 40.68917; -74.04444 ( Statuo de Libereco ) Alteco de statuo 46 m - alteco kun soklo 93 m Pezo 205 000 kg (451 948 lb) Materialoj bronzo, ŝtalo Proponinto Gustave Eiffel - skulptisto Frédéric Auguste Bartholdi - proponinto de soklo Richard Morris Hunt - kapo laŭ modelo de Isabella Eugenie Boyer Transdonita 4-an de julio 1886 Por publiko alirebla por publiko Horzono OT (UTC-5) - somera tempo OT (UTC-4) Loko
Lago Tanganjiko Situo centra Afriko Ĉefaj fontoj Kalambo, Lufuko, Malagarasi kaj Ruzizi Ĉefaj elfluoj Lukugo Setlejoj Bujumbura, Kalemie Datenoj Koordinatoj 6° S , 30° O -6.3827777777778 29.615 782 Koordinatoj: 6° S , 30° O DEC Supermara alteco 782 m Surfaca areo 32 893 km² f5 Maksimuma longo 673 km f6 Maksimuma larĝo 72 km f7 Akva volumeno 18.900 km³ dep1 f8 Maksimuma profundo 1470 m f10 Averaĝa profundo 570 m f11 v • d • r Mapo de la lago Tanganjiko estas lago en orienta Afriko, inter Burundo, Kongo Kinŝasa, Tanzanio kaj Zambio. Ĝi apartenas al la Granda Rifto kaj estas unu el la Afrikaj Grandaj Lagoj. Tanzanio (46%) kaj DRK (40%) havas la majoritaton de la lago. Ĝi havas longon de 673 km, areon de ĉ. 32.900 km² kaj maksimuman profundon taksatan je 1470 metroj; pro tiu ĉi granda profundo ankaŭ ĝia volumeno estas sufiĉe granda, 18.900 km³. Oni konsi
Die Liste der Baudenkmäler in Enneberg (ladinisch Mareo , italienisch Marebbe ) enthält die 36 als Baudenkmäler ausgewiesenen Objekte auf dem Gebiet der Gemeinde Enneberg in Südtirol. Basis ist das im Internet einsehbare offizielle Verzeichnis der Baudenkmäler in Südtirol. Dabei kann es sich beispielsweise um Sakralbauten, Wohnhäuser, Bauernhöfe und Adelsansitze handeln. Die Reihenfolge in dieser Liste orientiert sich an der Bezeichnung, alternativ ist sie auch nach der Adresse oder dem Datum der Unterschutzstellung sortierbar. Liste | Foto Bezeichnung Standort Eintragung Beschreibung Metadaten ja Altes Gasthaus Janesch ID: 14567 46° 42′ 54″ N, 11° 52′ 42″ O 76882557800 0 8. Sep. 1986 (BLR-LAB 4974) Ländliches Wohnhaus/Bauernhof KG: Welschellen Bauparzelle: 391 ja Asch (Prack) ID: 14540 46° 43′ 12″ N, 11° 54′ 35″ O 75496485300 20. Nov. 1950 (MD) Ansitz KG: Enneberg Bauparzelle: 38 ja Biccia mit Stade
Ukrainio
Vikimedia Komunejo: Mukacheve
Mátészalka en Hungario.
Mátészalka en Hungario.
