Listo de svedaj esperantistoj




Vidu ankaŭ Ĝermolisto de svedaj esperantistoj








  • Einar Adamson

  • Claes A. Adelsköld

  • Arvid Agren

  • Per Ahlberg

  • Sune W. Ahlm

  • Fritiof Ahnfeldt

  • Bertil Akerberg

  • Anna Alamo-Sandgren

  • Court Aldsten

  • Arne E. Andersson

  • Erik Emanuel Andersson

  • Lennart Andersson

  • Harald Andersson

  • Märtha Andréasson

  • Ernst Wilhelm Anjou

  • G. Henrik Backmann

  • Bertil Bengtsson

  • Ingemund Bengtsson

  • Åke Blomberg

  • Magda Bohman

  • Viktor Bonde

  • Erik Brenander

  • Harold Brown

  • Erik Carlén

  • Rut Carlén

  • Magda Bohman

  • Carl-Erik Carlsson

  • Björn Collinder

  • Einar Dahl

  • Edgar EIK

  • Erik Ekström

  • Regina Emson

  • Ann-Gerd Engberg

  • Stellan Engholm

  • Anna Eriksson

  • Bernhard Eriksson

  • Ernst Gustat Eugen Eriksson

  • Ingvar Eriksson

  • Karl Hjalmar Fröding

  • Egon Göransson

  • Gunnar Gustavsson

  • Anna Gyllsdorff

  • Gunnar Gällmo

  • Eskil Håkansson

  • Albin Henning Halldor

  • Johan Helsing

  • Ragnar Hjorth

  • Ake Holmen

  • Victor Janheim

  • Sam Jansson

  • Sam Owen Jansson

  • Knut Jensie

  • Märta Jensie

  • Alf Johansson

  • Arvid Johansson

  • Erik Johansson

  • Gustav Edvin Johansson

  • Gustav R. Johansson

  • Carl Johan Johansson

  • Stig Johansson

  • Tore Johansson

  • Otto Jonsson

  • Teodor Julin

  • Luise Karlsson

  • Henrik KARLSSON

  • Boo Mee Kim-Lindblom

  • Stig Kinnander

  • Hjalmar Kihlberg

  • Christer Kiselman

  • Carl Klang

  • Nils-Erik Kristoferson

  • Valdemar Langlet

  • Gustav Adolf Larson

  • Karin Larsson

  • Bernhard Lavén

  • Carl A. Lindhagen

  • Franko Luin

  • Henry Lundin

  • John Valentin Lundgren

  • Isidor Lundmark

  • Gustaf Henrik Lundquist

  • S. Alfred Lundström

  • Erik Lundvall

  • Inga Magnusson

  • Lennart Magnusson

  • Ernfrid Malmgren

  • Erik Vilhelm Malmkvist

  • Richard Moholm

  • Lizzie Morariu

  • Eugeniu Mustea

  • Ragnhild Niklasson

  • Amy Nilsson

  • Edla Nilsson

  • Yngve Nilsson

  • Leif Nordenstorm

  • Ingemar Nordin

  • Nils Alfred Nordlund

  • Gösta Norling

  • Gustav Nygård

  • Paul Axel Nylén

  • J. O. Nyström

  • Carl Emil Ohlsson

  • Karla Olsson

  • Nils Olsson

  • Olle Olsson

  • August Kristian Örn

  • Sten Öfors

  • Ingrid Ottosson

  • Ivar Paulsson

  • Rudolf Pehrsson

  • Olle Persson

  • Pelle Persson

  • Lennart Persson

  • Folke Pettersson

  • Ulf Ribers

  • Otto Hugo Roesel

  • Åke Rohdin

  • Kerstin Rohdin

  • Anders Rosenberg

  • Ivar Runfeldt

  • Axel F. Runstedt

  • Hjalmar Johannes Runeberg

  • Eugen Rytenberg

  • Albin Sandström

  • Martin Sather

  • Carl Wictor Sjögren

  • Fredrik Skog

  • Malte Smith

  • Jack Snarberg

  • Karl Ludvig Söderberg

  • Gustav Stenholm

  • Lennart Svensson

  • Lennart Svensson, Klipptorp

  • Frank Strahl

  • Sven Strandberg

  • Martin Strid

  • Jan Strönne

  • Fritz Strom

  • Sven Sundin

  • K. Otto Svanbom

  • Oskar Vilhelm Svantesson

  • Erik Svärd

  • Leander Tell

  • Hilda Thisell

  • Harald Josias Eusebius Thilander

  • Karin Thilander

  • Varma Elisabet Thilander

  • Thorsten Torbäj

  • Per Tornegren

  • Birger Viggen

  • Ebbe Vilborg

  • Bertilo Wennergren

  • John Widén

  • Karl Wiklund

  • Carl Winberg

  • Henry Ysner

  • Otto W. Zeidlitz

  • Lennart Åberg

  • Bengt Olof Åradsson




Lokaj agantoj en la frua 20-a-jarcento |




Grupo de Esperanto-lernantinoj en Helsingborg, aŭgusto 1909


La Enciklopedio de Esperanto de 1934 skribas en la artikolo sur Svedujo: «Sed tiuj grandskale planitaj kaj efektivigitaj per- kaj por-Esperantaj agoj ĉiam devis sin bazi sur la intereso por Esperanto, kiun kreis la lokaj Esperanto-kluboj aŭ izolaj Esperantistoj. Svedlando havis kaj havas la favoron posedi grandan stabon da personoj, kiuj helpas la movadon. Ni menciu kelkajn lokojn kaj iliajn gvidantojn», kaj listas la subajn svedajn esperantistojn:


Bengtsfors: la ĉiam agema, fidela veterano C. Winberg postenis kun la verda standardo; Bladinge: F. Johansson; Borlänge: A. Vadfors instruis en sia lemejo, M. Jansson fervora apostolo, i-ino E. Bodén en la EI; Borås: O. Roesel fidela apoganto, G. Carlander instruanto-apoganto; Ekshärad: N. Anderwall, kiu krome multe propagandis inter la sveda pacifistaro; Enköping: gesinjoroj E. Holmström (poste en Västerås); Eskilstuna fidele propagandis A. Agren kaj E. Johansson; Fagersta: lerte gvidas S. Ceder; Falun: V. Bonde kaj G. Johansson lingve lertaj, E. Ström organizanto; Gävle: veteranoj A. Liljemark kaj A. K. Örn, kaj novaj propagandistoj Hedbom, G. Aström, G. Ahlstrand. Tiu laste nomita gvidis la porinstruistajn kursojn en 1930 kaj 1931 en Stokholmo kaj estis dum la nomitaj jaroj membro de la direkcio por SEI, en 1931 sekretario-sindiko de SEF. W. Wahlund en kriza tempo malavare monhelpis al la propagando.


Gotenburgo: E. Adamson, E. Ekström, T. Torbjar, O. Svantesson. Li estis ekde 1932 sekretario de Sveda Instruista Esperanto-Fako, organizis en 1931 SEGIS, kiu liveras Esperantajn novaĵojn al la sveda gazetaro. T. Torbjar lerte organizis Esperanto-kursojn kaj fariĝis 1932 prezidanto de Sveda Instruista Esperanto-Fako; li estas peranto de Internacia Pedagogia Revuo; Hällevik: H. Ysner; Helsingborg: sinjorino Ebb[a] Persson naskiĝinta Andersson, fidela lernantino de Backman, G. Henriksson, agema pri radio kaj turismo; Härnösand: gimnastikdirektoro E. Blomberg; Höganäs: Albin Johansson; Höör: Nils Olsson; Insjön: Ivar E. Karlsson lerta prezidanto; Jämjöslätt: kursgvidanto E. Österlind; Jönköping: ĵurnalistoj Knut Jensie kaj Ernst Juneby, veterano F. Skog; Katrineholm: B. Ortengren; Kil: H Nordling;


Kiruna: G. Otterfors kaj G. M. Bengtsson. La laste nomita kun vervo kaj lerto gvidis la Esperanto-movadon en Lapplando, aranĝis la grandajn kursojn de la eksterlandaj instruistoj Seppik kaj Ruus kaj entute estis la firma Esperanto-roko en Lapplando. Kristianstad: Nils Nordlund verkis multajn Esperanto-lernolibrojn; Kristinehamn: Hjärtstädt eldonis diversajn lernilojn. Landsbro: Helmer Engstrand; Linköping: fraŭlino Anna Gyllsdorff; Lugarn: U. Hultin, A. Malmkvist; Ludvika: F. Johansson instruas; Luleå: pioniris J. A. Brogren; Lund: J. Ek kaj Olle Olsson faris miraklojn.


Malmö: fidele laboras Otto A. Nilsson kaj la pioniro Erik Andersson; Harry Nilsson gvidas pri turismo. Munkedal: J. A. Hansson. Norrköping: lerte agadas Josef Pihlström, Sven Ragnar, O. Göransson, P. Skarp kaj fraŭlino Eva Tibbling; Rödeby: instruisto Fritiof Ahnfeldt, senlaca Esperanta pioniro de la provinco Blekinge. Nyberget ekster Smedjebacken: Stellan Engholm konata Esperanto-verkisto kaj lia edzino.


Stokholmo sin prezentis en la lastaj tempoj multaj novaj propagandistoj, se ni nomas ekz. Bernhard Eriksson, H. Nordkvist, Birger Gerdman, Sven Bohlin, Sam Owen Jansson, Sigv. Håkansson, Thedor Julin, H. Halldor, A. Larson, Hjalmar Lindstedt, Bengt Skantz, E. Malmkvist, N. Hedgren, Rudolf Pehrsson, Carl Ohlsson, sinjorino Eva Julin kaj fraŭlino Alfhild Svedmark, restas tamen multaj por nomi. Eksurbestro Carl Lindhagen faris laŭdindan laboron en la Parlamento; Sundsvall: C. W. Sjögren, Edvin Bjorkstrand kaj A. Hellbom. Svennevad: la instsuisto Linus Andren. Södertälje: Erik Grahn, Herman Leijon, instruistino Hanna Eriksson. Sölvesborg: fraŭlino Ella Nilson. Uddevalla: Einar Dahl.


Uppsala: Frits Lindén, Gösta Norling, Ernst Brink, Karl Söderberg kaj profesoro de finno-ugraj lingvoj Björn Collinder, unu el la plej lertaj lingvistoj nuntempaj, krome A. Palm. Visby: K. G. Andersson. Vingåker: instruisto Hjalmar Kihlberg. Västervik: Ernst Nordgren kaj proksime, en Ankarsrum, H. Nanning. Västerås: O. Dahrne. Ystad: Harald Skog (kiu verkis propagandaĵon, i. a. la unuan broŝuron kontraŭ Ido), Algot Jönsson. Örebro: fraŭlino Ruth Hallgen, Bernhard Lavén, Olle Persson, Sigurd Ekendahl kaj Erik Carlén.


«Krom la nomitaj ĉie tra la tuta lando multaj, multaj aliaj».







-

Popular posts from this blog

Reichsarbeitsdienst

Image
Hausflagge des RAD mit Symbol Staatssekretär Konstantin Hierl schreitet auf dem Tempelhofer Feld die Front des RAD ab. Maifeier Berlin, 1. Mai 1934 RAD beim Straßenbau, 1936 RAD-Parade: „Der große Aufmarsch der 38.000 Arbeits­dienst­männer vor dem Führer auf dem Zeppelin­feld“, „Reichs­partei­tag der Arbeit“. Männer des RAD mit ge­schulter­tem Spaten vor Hitler im Auto, 6.–13. Sep. 1937 Reichsparteitag Nürnberg, Arbeits­dienst-Zeltlager mit Arbeitsmaiden, August 1939 Paramilitärischer Aufmarsch des Ar­beits­dienstes, ca. 1940 Vormaliges RAD-Lager (4/224), Ober­mill­statt, um 1940 erbaut als Quartier für junge, zum Arbeits­dienst eingezogene Frau­en, auch Bund Deutscher Mädel (BDM), die bei den Ober­mill­stätter Bauern ein­gesetzt waren, 1950 Der Reichsarbeitsdienst ( RAD ) war eine Organisation im nationalsozialistischen Deutschen Reich. Das Gesetz für den Reichsarbeitsdienst wurde am 26. Juni 1935 erlassen. § 1 (2) lautete: „Alle jungen Deutschen beider...
Read more

Tanganjiko

Image
Lago Tanganjiko Situo centra Afriko Ĉefaj fontoj Kalambo, Lufuko, Malagarasi kaj Ruzizi Ĉefaj elfluoj Lukugo Setlejoj Bujumbura, Kalemie Datenoj Koordinatoj 6°  S , 30°  O -6.3827777777778 29.615 782 Koordinatoj: 6°  S , 30°  O DEC Supermara alteco 782 m Surfaca areo 32 893 km² f5 Maksimuma longo 673 km f6 Maksimuma larĝo 72 km f7 Akva volumeno 18.900 km³ dep1 f8 Maksimuma profundo 1470 m f10 Averaĝa profundo 570 m f11 v   •   d   •   r Mapo de la lago Tanganjiko estas lago en orienta Afriko, inter Burundo, Kongo Kinŝasa, Tanzanio kaj Zambio. Ĝi apartenas al la Granda Rifto kaj estas unu el la Afrikaj Grandaj Lagoj. Tanzanio (46%) kaj DRK (40%) havas la majoritaton de la lago. Ĝi havas longon de 673 km, areon de ĉ. 32.900 km² kaj maksimuman profundon taksatan je 1470 metroj; pro tiu ĉi granda profundo ankaŭ ĝia volumeno estas sufiĉe granda, 18.900 km³. Oni konsi...
Read more

Norda sulo

Image
Norda sulo Biologia klasado Regno: Animaloj Animalia Filumo: Ĥorduloj Chordata Klaso: Birdoj Aves Ordo: Pelikanoformaj Pelecaniformes Familio: Suledoj Sulidae Genro: Moro Morus Specio: M. bassanus Dunomo Morus bassanus Linnaeus, 1758 Konserva statuso Konserva statuso: Malplej zorgiga Vivejo de la norda sulo Aliaj Vikimediaj projektoj Sistematiko en Vikispecioj Komunejo pri Norda sulo v   •   d   •   r Uzinte rubaĵojn kiel nestomaterialo. La Norda sulo ( Morus bassanus aŭ Sula bassana ), estas granda marbirdo (ĝis 90 cm, nome la plej granda sulo) de la familio de Suledoj kaj genro Morus , diferencaj de aliaj suloj per pli svelta kaj flaveca kapo. En ties mondoparto ĝi estas nomata ankaŭ simple kiel Sulo . Ĝi estas mara birdo kiu ripozas surtere nur por nestumi kaj idozorgadi; ĝi reproduktiĝas en kolonioj de ĝis 35,000 paroj ambaŭflanke de Norda Atlanti...
Read more