Itala kontraŭnazia rezistmovado

Multi tool use

Membroj de Itala rezistado en Ossola, 1944.

Membro de Itala rezistado en Florenco, 1944.
La Itala kontraŭnazia rezistmovado (en itala: Resistenza italiana aŭ simple la Resistenza) estas terminego por italaj rezistogrupoj dum la Dua Mondmilito. Ĝi opoziciis al fortoj de Nazia Germanio same kiel de ties pup-ŝtata loka reĝimo, nome la Itala Sociala Respubliko, post la de Germanio milita okupacio de Italio okazinta inter septembro 1943 kj aprilo 1945. La movado kiu stariĝis inter italoj de diversaj sociaj klasoj kaj ideologioj estis konata ankaŭ kiel Itala rezistado kaj kiel Italaj partizanoj (partigiani [partiĴAni] en itala), kaj la terura konflikto kie ili partoprenis estas referencita kiel Itala Liberiga Milito alude al la Kampanjo de Italio kontraŭ la Akso Romo-Berlino-Tokio aŭ kiel Itala Enlanda Milito (reference specife al la konflikto kontraŭ la italaj faŝistoj). La moderna Itala Respubliko estis teorie deklarita kiel fondita sur la lukto de la rezistado.
Partizanoj |
La itala militoficiro Rodolfo Graziani ĉirkaŭkalkulis je 70 000 al 80 000 maje 1944.[1] Ĉirkaŭ 41% en la Brigadoj Garibaldi kaj 29% estis aktivuloj de la Brigadoj Giustizia e Libertà (Justeco kaj Libero).[2] Unu el la plej fortaj unuoj, nome la 8a Brigado Garibaldi, havis 8050 homojn (450 sen armiloj) kaj funkciis en areo Romagna.[1] La KLN funkciis ĉefe en la areoj de Alpoj, Apeninoj kaj Pada Ebenaĵo de ISR, kaj ankaŭ en la germanokupitaj operaczonoj de Adriatika Marbordo OZAK (areo nordoriente de la norda pinto de la Adriatika Maro) kaj OZAV (Trento kaj Suda Tirolo).[1] Iliaj perdoj kvantis je 16 000 mortintoj, vunditoj aŭ kaptitoj inter septembro 1943 kaj majo 1944.[1] La 15an de junio 1944, la Generala Stabanaro de la faŝisma armeo Esercito Nazionale Repubblicano ĉirkaŭkalkulis ke la partizanaj fortoj kvantis je 82 000 homoj, el kiuj ĉirkaŭ 25 000 funkciis en Piemonto, 14 200 en Ligurio, 16 000 en la Julia Veneto, 17 000 en Toskanio kaj Emilia-Romagna, 5 600 en Veneto, kaj 5 000 en Lombardio.[3] Iliaj unuoj plifortiĝis laŭgrade pro la alveno de junuloj kiuj fuĝis el la rekrutoj de la Itala Sociala Respubliko, same kiel el dizertintoj el la armeode la ISR.[4] Ĉirkaŭ aŭgusto 1944, la nombro de partizanoj pliiĝis ĝis 100 000, kaj plialtiĝis ĝis pli ol 250 000 kun la fina insurekcio en aprilo 1945.[5] El italaj rezistantoj mortis 50 000 luktantoj dum la konflikto.[6][7]
Vidu ankaŭ |
- Nigraj Brigadoj
- Rezistado dum la Dua Mondmilito
- Rezistomovado
Notoj |
- ↑ 1,01,11,21,3MOSELEY, Roger. (2004) Mussolini: The Last 600 Days of Il Duce.
↑ LONGHI, Silvano. (2010) Die Juden und der Widerstand gegen den Faschismus in Italien: 1943 - 1945.
↑ Roberto Battaglia, Storia della Resistenza italiana, pp. 336-339.
↑ Giuseppe Fioravanzo, La Marina dall'8 settembre 1943 alla fine del conflitto, p. 433.
↑ Resistenzialismo versus resistenza
↑ This Day in History — 9/6/1944 - Italian resistance fighters persevere. History.com. Alirita 2013-12-30.
↑ “World War II: the Encyclopedia of the War Years, 1941-1945” p. 360
Kategorio Itala kontraŭnazia rezistmovado en la Vikimedia Komunejo (Multrimedaj datumoj)
Ĉi tiu kesto: vidi • diskuti • redakti Dua mondmilito
|
Okcidenta Eŭropo · Orienta Eŭropo · Afriko · Proksima Oriento · Mediteraneo · Azio kaj Pacifiko · Atlantiko
|
Signifaj partoprenantoj
|
Tempolinio
|
Aspektoj
|
Ĝis 1945 krom alie indikitaj. Ĉefaj kunmilitantoj en kurzivo.
|
1937
• Ĉina-japana milito
1939
• Invado en Pollando
• Stranga milito
• Vintra milito
• Batalo de Atlantiko5
1940
• Danio kaj Norvegio
• Batalo de Francio
• Batalo de Britio
• Libio kaj Egiptio
• Brita Somalilando
• Okupacio de baltaj ŝtatoj
• Besarabio kaj Bukovino
• Invado en Francan Hindoĉinion
• Greka-itala milito
1941
• Orienta Afriko
• Invado de Jugoslavio
• Invado en Sovetunion
• Proksima Oriento
• Sieĝo de Leningrado
• Atako kontraŭ Pearl Harbor
1942
• Batalo de Midway
• Batalo de Stalingrado
• Dua Batalo de Alamejno
• Operaco Torĉo
• Batalo de Guadalcanal
|
1943
• Fino en Afriko
• Batalo ĉe Kursko
• Kampanjo de Salomonoj
• Invado kontraŭ Sicilio
• Invado kontraŭ Italio5
1944
• Cassino kaj Anzio
• Batalo de Normandio
• Belorusio kaj Ukrainio
• Ribelo de Varsovio
• Batalo de Rumanio
• Liberigo de Parizo
• Operaco Market Garden
• Batalo de Leyte Gulf
1945
• Batalo de Okinawa
• Batalo de Berlino
• Kapitulaco de Germanio
• Hiroŝimo kaj Nagasaki
• Kapitulaco de Japanio
Sekvoj kaj konsekvencoj
• Efektoj
• Viktimoj
• Ellandigo de germanoj
• Okupacio de Germanio
• Plano de Morgenthau
• Teritoriaj ŝanĝoj
• Okupacio de Japanio
• Franca-Vjetnamia milito
• Malvarma milito
• En nuntempa kulturo
|
• Atako kontraŭ Nord-Ameriko
• Fulmomilito
• Komparigaj militaj rangoj
• Kriptografio
• Enlanda fronto
• Militaj premioj
• Milita ekipaĵo
• Milita produktado
• Rezistmovado
• Teknologio
• Totala milito
Civilaj influoj kaj kruelaĵoj
• Aliancanaj militaj krimoj
• Germanaj militaj krimoj
• Italaj militaj krimoj
• Japanaj militaj krimoj
• Sovetaj militaj krimoj
• Holokaŭsto
• Bombardado kontraŭ civiluloj
|
Aliancanoj
|
Akso
|
en milito de 1937
Ĉinio
|
|
en milito de 1937
Japanio
enpaŝis en 1939
Germanio
Slovakio
enpaŝis en 1940
Itala reĝlando (ĝis 1943)
enpaŝis en 1942
Tajlando
enpaŝis en 1943
SRI
• Akso Berlino-Romo-Tokio
|
• Aliancanaj gvidantoj
• Aksaj gvidantoj
• Komandantoj
|
Rezistmovadoj
Aŭstrio ·
Baltio2 ·
Besarabio1 ·
Ĉeĥio ·
Danio ·
Etiopio ·
Francio ·
Germanio ·
Grekio ·
Italio ·
Judoj ·
Koreio ·
Nederlando ·
Moldavio 1 ·
Norvegio ·
Pollando ·
Tajlando ·
Sovetunio ·
Slovakio 4 ·
Ukrainio3 ·
Vjetnamio ·
Jugoslavio ·
aliaj
|
Listoj
|
Kategorio ·
Temoj ·
Interkonsentoj
|
1 Antisoveta. 2 Antisoveta kaj antinazia. 3 Antinazia, antipola, kaj antisoveta. 4 Antimadjara, antinazia, kaj antisoveta. 5 Laste al majo de 1945.
|
|
Dua Mondmilito en Vikivortaro
|
publike alireblaj libroj pri la temo en Vikilibroj
|
citaĵoj pri la Dua Mondmilito en Vikicitaro
|
|
fontaj tekstoj pri la Dua Mondmilito en Vikifontaro
|
dosieroj pri la Dua Mondmilito en la Komunejo
|
novaĵtekstoj pri la Dua Mondmilito en Vikinovaĵoj
|
|
|
vi41BRGFEdfYwgImKig0BLDAsbrlOjMxjZbOlK65Sa7s0gk
Popular posts from this blog
Die Liste der Baudenkmäler in Partschins (italienisch Parcines ) enthält die 18 als Baudenkmäler ausgewiesenen Objekte auf dem Gebiet der Gemeinde Partschins in Südtirol. Basis ist das im Internet einsehbare offizielle Verzeichnis der Baudenkmäler in Südtirol. Dabei kann es sich beispielsweise um Sakralbauten, Wohnhäuser, Bauernhöfe und Adelsansitze handeln. Die Reihenfolge in dieser Liste orientiert sich an der Bezeichnung, alternativ ist sie auch nach der Adresse oder dem Datum der Unterschutzstellung sortierbar. Siehe auch : Liste der geschützten Ensembles in Partschins Liste | Foto Bezeichnung Standort Eintragung Beschreibung Metadaten ja Gaudententurm ID: 16382 Gaudententurmstraße 7 46° 41′ 3″ N, 11° 4′ 28″ O 75477601225 0 9. Mai 1950 (MD) Auf das Mittelalter zurückgehender, im 17. Jahrhundert in heutige Form gebrachter Turm mitsamt Nebengebäude Höllhaus ; die links in der Spalte Standort stehenden Koordinaten beziehen sich auf de...
Sámuel Mokry [ŝAmuel mokri], laŭ hungarlingve kutima sinsekvo Mokry Sámuel estis hungara pastro, agronomo, instruisto. Lia frato estis Endre Mokry. Sámuel Mokry [1] naskiĝis la 8-an de majo 1832 en Hungara reĝlando en Monostorszeg (nuntempa Baĉki Monoŝtor en Serbio), li mortis la 10-an de junio 1909 en Budapeŝto, sed li estis entombigita en Orosháza. Enhavo 1 Biografio 2 Elektitaj kontribuoj 3 Memorigiloj 4 Fontoj Biografio | Sámuel Mokry akiris diplomojn en Halle kaj en Georgikon. Inter 1854 kaj 1858 li estis luterana pastro en Orosháza, poste li instruis en mezlernejo en Békéscsaba, eĉ gimnaziestro en 1860. Inter 1860-1864 li estis predikisto en la loka preĝejo, poste li faris agrikulturadon en Gerendás. Li okupiĝis pri selektado de tritikoj, li estis la unua hungara tritikoselektisto kun tutlanda konateco. En 1900 li retiriĝis kaj vivis en Budapeŝto. Li edziĝis en 1858, li vidviĝis en 1894. Elektitaj kontribuoj | Beszélgetések a búza...
Por samtitola artikolo vidu la paĝon Valadolido (apartigilo). Koordinatoj: 41°38′00″N 04°43′00″W / 41.633333°N , 4.716667°U / 41.633333; -4.716667 ( Valadolido ) Valadolido hispane: Valladolid urbo Valadolido Flago Blazono Oficiala nomo: Valladolid Ŝtato Hispanio Duoninsulo Iberio Regiono Kastilio kaj Leono Provinco Provinco de Valadolido Historiaj regionoj León, Reĝlando de Leono Konataj lokoj Katedralo de Valadolido, Preĝejo San Pablo, Santa María La Antigua Rivero Pisuergo Situo Valadolido - alteco 698 m s. m. - koordinatoj 41°38′00″N 04°43′00″W / 41.633333°N , 4.716667°U / 41.633333; -4.716667 ( Valadolido ) Areo 197,91 km² (19 791 ha) Loĝantaro 316 564 ( 2007 ) Denseco 1 599,54 loĝ./km² Horzono MET (UTC+1) - somera tempo MET (UTC+2) Poŝtkodo 47001-47016 Telefona antaŭkodo 983 ...