Generacio de 1898

Multi tool use
La Generacio de 1898, generacio de la 98-a aŭ hispane generación del 98 estas etikedo, eble inventita de ties ano Azorín rilate grupon de hispanaj verkistoj kiuj ekverkis fine de la 19-a jarcento kaj kompreneble pludaŭris en la komencaj jardekoj de la 20-a jarcento.
La nomo devenas de la temo pri kio ili priokupiĝis dekomence, tio estas la dekadenca kaj pesimisma stato kie troviĝis la hispana socio je la fino de la jarcento, sed ĉefe en 1898 pro la malvenko en la Militoj de Sendependecoj de respektive Kubo kaj Filipina Insularo, ne nur kontraŭ la respektivaj sendependuloj, sed ĉefe kontraŭ la usona armeo, kiu montris a la hispanoj, ke ilia ŝtato jam ne estis imperia, sed iu dekadenca kiu ne povis kontraŭstari junan ŝtaton de nur unujarcenta vivo. Kontraŭ tiu socia malkontento tri junaj ĵurnalistoj protestis per ardaj artikoloj, kontaktis sin kaj krome ili -Azorín, Baroja kaj Maeztu- kontaktis kun prestiĝa universitata profesoro kaj filozofo, nome Miguel de Unamuno, kiu iamaniere oficialigis la fondintan grupon.
Kerna eco de la generacio estis, do, ne nur la protesto kontraŭ tia socia situacio, sed ankaŭ la proponoj ŝanĝi la kacikan politiksistemon, kiu enmetis Hispanion en militoj kaj ne kapablis solvi la dekadencan ekonomian situacion de la lando kaj ĉefe de la terkultura problemo, ĉar tiu kampo estis en tre malprogresa stato. Centra hispana regiono Kastilio estis simbola por tiu grupo kaj pro tio ili dediĉis multajn verkojn al tiu temo kaj eĉ al pejzaĝo kastilia.
Spite la entuziasma reformemo de la generacio -influo inter aliaj de germana filozofo Nietzsche-, ĉirkaŭ 1902 ĉiu membro de la grupo verkis verkon en kiu li montris profundan pesimismon kaj seniluziigon pro konstato, ke liaj proponoj ne estis amase akceptitaj de la hispana popolo kaj malplie de la hispana registaro. De tiam ili koncentriĝis ĝenerale en kulturaj aferoj kaj ne tiom en politikaj. Ĉiu je sia persona maniero daŭrigis tre valoran literaturan taskon kaj escepte Maeztu ili estis inter le plej famaj kaj konataj hispanaj verkistoj de la 20a jarcento.
Krome kelkaj verkistoj kiuj tiam moviĝis ĉirkaŭ pli estetikajn sintenojn (modernismo) akceptis pli kaj pli sociajn kaj eĉ politikajn temojn en sia verkado, nome Antonio Machado aŭ Valle-Inclán.
Ecy iS96PdkZTCnJCpXXg,W8VWwEMxQFXO,2Z phgtQEO6qQGjcnZBKV5D5 zT6a8DuLMED
Popular posts from this blog
Die Liste der Baudenkmäler in Partschins (italienisch Parcines ) enthält die 18 als Baudenkmäler ausgewiesenen Objekte auf dem Gebiet der Gemeinde Partschins in Südtirol. Basis ist das im Internet einsehbare offizielle Verzeichnis der Baudenkmäler in Südtirol. Dabei kann es sich beispielsweise um Sakralbauten, Wohnhäuser, Bauernhöfe und Adelsansitze handeln. Die Reihenfolge in dieser Liste orientiert sich an der Bezeichnung, alternativ ist sie auch nach der Adresse oder dem Datum der Unterschutzstellung sortierbar. Siehe auch : Liste der geschützten Ensembles in Partschins Liste | Foto Bezeichnung Standort Eintragung Beschreibung Metadaten ja Gaudententurm ID: 16382 Gaudententurmstraße 7 46° 41′ 3″ N, 11° 4′ 28″ O 75477601225 0 9. Mai 1950 (MD) Auf das Mittelalter zurückgehender, im 17. Jahrhundert in heutige Form gebrachter Turm mitsamt Nebengebäude Höllhaus ; die links in der Spalte Standort stehenden Koordinaten beziehen sich auf de...
Sámuel Mokry [ŝAmuel mokri], laŭ hungarlingve kutima sinsekvo Mokry Sámuel estis hungara pastro, agronomo, instruisto. Lia frato estis Endre Mokry. Sámuel Mokry [1] naskiĝis la 8-an de majo 1832 en Hungara reĝlando en Monostorszeg (nuntempa Baĉki Monoŝtor en Serbio), li mortis la 10-an de junio 1909 en Budapeŝto, sed li estis entombigita en Orosháza. Enhavo 1 Biografio 2 Elektitaj kontribuoj 3 Memorigiloj 4 Fontoj Biografio | Sámuel Mokry akiris diplomojn en Halle kaj en Georgikon. Inter 1854 kaj 1858 li estis luterana pastro en Orosháza, poste li instruis en mezlernejo en Békéscsaba, eĉ gimnaziestro en 1860. Inter 1860-1864 li estis predikisto en la loka preĝejo, poste li faris agrikulturadon en Gerendás. Li okupiĝis pri selektado de tritikoj, li estis la unua hungara tritikoselektisto kun tutlanda konateco. En 1900 li retiriĝis kaj vivis en Budapeŝto. Li edziĝis en 1858, li vidviĝis en 1894. Elektitaj kontribuoj | Beszélgetések a búza...
Parko Thabor Vido al la oranĝerio de la parko Thabor. Situo Geografia lokigo sur la mapo : Bretonio Geografia lokigo sur la mapo : Francio Plano de la parko Thabor. Geografia situo 48° 6′ 51″ N , 1° 40′ 12″ U 48.11416667 -1.67 Koordinatoj: 48° 6′ 51″ N , 1° 40′ 12″ U Lando(j) Francio Urbo Rennes Urboparto Thabor - Saint Hélier Geografio Alteco 56 m Areo 10 ha Trajtoj Kreo 18 a jarcento Tipo Botanika ĝardeno, angla ĝardeno kaj franca ĝardeno. Specioj Pli ol 3 000 malsamaj specioj. Interreta ligilo Parkoj kaj ĝardenoj de Rennes v • d • r La parko Thabor aŭ Thabor , situanta en Rennes proksime de la urbocentro, estas publika parko organizita sur pli ol dek hektaroj, kies aparteco estas la miksado de francastila ĝardeno, anglastila ĝardeno kaj grava botanika ĝardeno. Ĝia nomo referencas al monto superanta la Maron Kineret (fr: lac de Tibériade) en...