Orientalisto
Orientalisto en komenca senco de la vorto estas eŭropano kiu studas la lingvojn, popolojn kaj morojn de "Oriento", tio estas de "la landoj kuŝantaj oriente de Eŭropo", precipe Azio de okcidenta ĝis orienta, iom ankaŭ Norda Afriko (aparte la nordafrika lando Egiptio kun sia antikva kaj moderna kulturoj). La scienca fako Orientalistiko do havas kaj lingvistikan kaj etnologian dimension. En moderna senco de la vorto ĝi ne plu limiĝas nur al eŭropanoj, sed al ĉiaj ne-aziaj sciencistoj studantaj la (nuntempajn, sed ankaŭ historiajn) lingvojn kaj popolojn aziajn.
La scienca termino ne konfuziĝu kun orientismo.
Subfakoj |
Ofte orientalistoj jam dum la studado specialiĝas je specifa nuna aŭ historia lingvo/lingvaro respektive etno/etnaro, ĉar la unuopaj lingvoj kaj kulturoj tre malsamas kaj bezonas grandan kvanton de scienca profundiĝo.
Ekzemplaj subfakoj estas :
- Arabologio respektive araba filologio
- Asiriologio
- Ĉinologio
- Egiptologio
Hebrea (lingva dimensio) respektive juda (kultura kaj religia) filologio
- Iranologio
- Hindologio
- Islamologio respektive islama filologio
- Japanologio respektive japana filologio
- Koreologio respektive korea filologio
- studoj pri la historia Otomana Imperio (Osmanologio)
- studoj pri Sud-Orienta Azio
- Tibetologio
- Tjurkologio
Listoj de elstaraj orientalistoj |
(alfabetvice)
- Jacques Berque
- Nikita BIĈURIN
- Richard Francis Burton
- Jean-François Champollion
- Henri Corbin
- Alain Danielou
- Andrzej Gawroński
- George Grigore
- René Grousset
- Lafcadio Hearn
- Thomas Edward Lawrence
- Max Müller
- Reynold A. Nicholson
- Antoine-Isaac Silvestre de Sacy
