Epoko de Edo

Multi tool use

Historio de Japanio
|
- Prahistoria Japanio 35.000– 538 a.K.
Japania paleolitiko 35.000–10.000 a.K.
Ĵomon-epoko 10.000–300 a.K.
Jajoi-epoko 300 a.K.–250 p.K.
Kofun-epoko (parto de Jamato) 250–538
Antikva Japanio
Asuka-epoko (parto de Jamato) 538–710
Nara-epoko 710–794
Heian-epoko 794–1185
- Ĉusej
Kamakura-epoko 1185–1333
Muromaĉi-epoko 1336–1573
- Sengoku-epoko
- Kinsej
Azuĉi-momojama-epoko 1568–1603
Edo-epoko 1603–1868
- Kindaj
Mejĝi-epoko 1868–1912
Taiŝio-epoko 1912–1926
Ŝoŭa-epoko 1926–1989
- Gendaj
|
Glosaro
- Japana Imperio
- Japania mono
|

Seimon Ishibashi-ponto de la malnova Edo
La epoko de Edo (japane: 江戸時代 [edo ĝidai]) estas la epoko de la japana historio inter 1603 kaj 1868. Ĝi estas unu el la 14 tradiciaj epokoj de la japana historio kaj nomita laŭ la tiama efektiva ĉefurbo, Edo (la nuna Tokio).
Ĝi estas la plej longa seninterrompa pacperiodo de iu ajn lando en la moderna mondo.
Eventoj |
1600: Batalo de Sekigahara okazis, kaj venkis Tokugawa Ieyasu
1603: Tokugawa Ieyasu iĝis ŝoguno, kreante la ŝogunan registaron de Edo
1603: Kabuko (teatro) estis fondita de la ŝintoisma pastrino Okuni
1609: Malfermo de la haveno Hirado al nederlandanoj
1612: Tokugawa Ieyasu malpermesis la kristanan religion
1613: Unua angla komercejo en Hirado
1614: Tokugawa Ieyasu persekutegas kristanojn
1614: Vintra sieĝo de Osaka
1615: Somera sieĝo de Osaka
1615: La dinastio Toyotomi estis neniigita de Tokugawa Ieyasu post kapto de la kastelo de Osaka
1623: La angloj forlasis la komercejon en Hirado
1628: Nur ĉinoj kaj nederlandanoj rajtis komerci en Nagasaki (en insulo Deĵima konstruita tie)
1629: Leĝoj pri la militistaj domoj (Buke ŝohatto)
1635: Enkonduko de la sistemo sankinkotaj (regulaj restadoj de la dajmjo en Edo)
1638: Fermo de la landlimoj
1640: Portugalaj senditoj, venintaj por diskuti novajn komercajn aranĝojn estis murditaj
1641-1642: Malsatega periodo mizerigis Japanion
1657: La granda incendio en Edo mortigis pli ol 30 000 homojn
1703: La granda tertremo de Kanto mortigis 30 000 homojn
1707: Erupcio de Monto Fuĝi
1720: Permeso importi okcidentajn verkojn senrilataj al kristanismo
1792: Rusoj malsukcesis starigi komercajn rilatojn kun Japanio
1854: Komandanto Matthew Perry devigis la registaron malfermi havenojn al komerco
1855: La 11-an de novembro, tertremo mortigis 10 000 homojn en Tokio
1867: Restarigado de Mejĝi, t.e. fino de epoko de Edo
QWO9,fZAbe1,a540rcR1,gX9 IbA3JqGaEANIGYhBpXpWLD034d03cWQ,c,DYH
Popular posts from this blog
Die Liste der Baudenkmäler in Partschins (italienisch Parcines ) enthält die 18 als Baudenkmäler ausgewiesenen Objekte auf dem Gebiet der Gemeinde Partschins in Südtirol. Basis ist das im Internet einsehbare offizielle Verzeichnis der Baudenkmäler in Südtirol. Dabei kann es sich beispielsweise um Sakralbauten, Wohnhäuser, Bauernhöfe und Adelsansitze handeln. Die Reihenfolge in dieser Liste orientiert sich an der Bezeichnung, alternativ ist sie auch nach der Adresse oder dem Datum der Unterschutzstellung sortierbar. Siehe auch : Liste der geschützten Ensembles in Partschins Liste | Foto Bezeichnung Standort Eintragung Beschreibung Metadaten ja Gaudententurm ID: 16382 Gaudententurmstraße 7 46° 41′ 3″ N, 11° 4′ 28″ O 75477601225 0 9. Mai 1950 (MD) Auf das Mittelalter zurückgehender, im 17. Jahrhundert in heutige Form gebrachter Turm mitsamt Nebengebäude Höllhaus ; die links in der Spalte Standort stehenden Koordinaten beziehen sich auf de...
Sámuel Mokry [ŝAmuel mokri], laŭ hungarlingve kutima sinsekvo Mokry Sámuel estis hungara pastro, agronomo, instruisto. Lia frato estis Endre Mokry. Sámuel Mokry [1] naskiĝis la 8-an de majo 1832 en Hungara reĝlando en Monostorszeg (nuntempa Baĉki Monoŝtor en Serbio), li mortis la 10-an de junio 1909 en Budapeŝto, sed li estis entombigita en Orosháza. Enhavo 1 Biografio 2 Elektitaj kontribuoj 3 Memorigiloj 4 Fontoj Biografio | Sámuel Mokry akiris diplomojn en Halle kaj en Georgikon. Inter 1854 kaj 1858 li estis luterana pastro en Orosháza, poste li instruis en mezlernejo en Békéscsaba, eĉ gimnaziestro en 1860. Inter 1860-1864 li estis predikisto en la loka preĝejo, poste li faris agrikulturadon en Gerendás. Li okupiĝis pri selektado de tritikoj, li estis la unua hungara tritikoselektisto kun tutlanda konateco. En 1900 li retiriĝis kaj vivis en Budapeŝto. Li edziĝis en 1858, li vidviĝis en 1894. Elektitaj kontribuoj | Beszélgetések a búza...
Por samtitola artikolo vidu la paĝon Valadolido (apartigilo). Koordinatoj: 41°38′00″N 04°43′00″W / 41.633333°N , 4.716667°U / 41.633333; -4.716667 ( Valadolido ) Valadolido hispane: Valladolid urbo Valadolido Flago Blazono Oficiala nomo: Valladolid Ŝtato Hispanio Duoninsulo Iberio Regiono Kastilio kaj Leono Provinco Provinco de Valadolido Historiaj regionoj León, Reĝlando de Leono Konataj lokoj Katedralo de Valadolido, Preĝejo San Pablo, Santa María La Antigua Rivero Pisuergo Situo Valadolido - alteco 698 m s. m. - koordinatoj 41°38′00″N 04°43′00″W / 41.633333°N , 4.716667°U / 41.633333; -4.716667 ( Valadolido ) Areo 197,91 km² (19 791 ha) Loĝantaro 316 564 ( 2007 ) Denseco 1 599,54 loĝ./km² Horzono MET (UTC+1) - somera tempo MET (UTC+2) Poŝtkodo 47001-47016 Telefona antaŭkodo 983 ...