Peniko
Peniko estas densa tufo da haroj kunligitaj ĉe ekstremo de bastoneto, uzata por ŝmiri per farbo, gluo aŭ kuracilo.
Laŭ Francisko Azorín peniko estas Ilo konsistanta el aro da haroj kunligitaj ĉe la ekstremo de bastoneto, uzata de pentristoj por ŝmiri farbojn.[1] Li indikas etimologion el la la latina penicillus, el penis (vosto).[2]
Vidu ankaŭ |
- Broso
- Pentrado
- Desegnado
Notoj |
↑ Francisko Azorín, arkitekto, Universala Terminologio de la Arkitekturo (arkeologio, arto, konstruo k. metio), Presejo Chulilla y Ángel, Madrido, 1932, paĝo 161.
↑ Azorín, samloke.