Bxdty

Diskurso (latine: discursus, "kuri al kaj de") indikas skribajn kaj parolajn komunikaĵojn kiaj la jenaj ekzemple:^[1]

• En semantiko kaj diskursanalizo: ĝeneraligo de la koncepto de konversacio ene de ĉiuj modalecoj kaj kuntekstoj.


• La tutaĵo de kodigita lingvo (vortprovizo) uzita en antaŭfiksita kampo de intelekta enketo kaj de socia praktiko - kiel ekzemple laŭleĝa diskurso, kuracista diskurso, religia diskurso, ktp.^[2]
  


• En la verkaro de Michel Foucault, kaj tiuj de la sociaj teoriuloj kiujn li inspiris, diskurso priskribas "unuon de sekvencoj, de signoj, en tio laŭ kio ili estas enouncement (formulitaj, esprimitaj, énoncés)".^[3]
  

Tiele la esprimo, la formulo, "la deklaro", ne estas unuo de semiotikaj signoj, sed abstrakta konstruaĵo kiu permesas al la signoj asigni kaj komuniki specifajn, ripeteblajn rilatojn al kaj inter objektoj, subjektoj, kaj deklaroj. Tial, diskurso estas kunmetita de semiotikaj sekvencoj (rilatoj inter signoj) inter objektoj, subjektoj, kaj deklaroj. La esprimo diskursiva formacio koncipe priskribas la regulajn komunikadojn (skribajn kaj parolajn) kiuj produktas tiajn diskursojn. Kiel filozofo, Foucault uzis la diskursivan formacion en la analizoj de grandaj korpoj de scio, kiel ekzemple ekonomiko kaj naturhistorio.^[4]

En la unua senco (semantiko kaj diskursanalizo), la vorto diskurso estas studita en lingvistika korpuso. En la dua signifo (la kodigita lingvo de kampo de enketo), kaj en la tria signifo (deklaro, énoncé), la analizoj de diskurso estas realigitaj en la intelektaj tradicioj kiuj esploras kaj determinas la rilatojn inter lingvo kaj strukturo kaj ageco, kiel en la kampoj de sociologio, feminismaj studoj, antropologio, etnografio, kultursciencoj, literaturteorio, kaj la filozofio de scienco. Krome, ĉar diskursoj estas korpusoj de teksto kiuj intencas komuniki specifajn datenojn, informojn, kaj scion, tiel ekzistas internaj rilatoj ene de antaŭfiksita diskurso, kaj eksteraj rilatoj inter diskursoj, ĉar diskurso ne ekzistas en izoliteco (en si mem), sed rilate al aliaj diskursoj, kiuj estas determinitaj kaj establitaj per interdiskurso kaj interdiskursiveco. Tial, ene de kampo de intelekta enketo, la terapiistoj foje diskutas diskurson "Kio estas" kaj "Kio ne estas", laŭ la koncipaj signifoj (signifo kaj implico) utiligitaj en la antaŭfiksita kampo de studo.

Notoj |

Referencoj |

• M. Foucault. (1977) Discipline and Punish. New York: Pantheon. ISBN 0-394-49942-5.

• M. Foucault. (1980) "Two Lectures," in Colin Gordon, ed., Power/Knowledge: Selected Interviews. New York: Pantheon.

• M. Foucault. (2003) Society Must Be Defended. New York: Picador. ISBN 0-312-42266-0.

• A. McHoul kaj W. Grace. (1993) A Foucault primer: Discourse, power, and the subject. Melbourne: Melbourne University Press. ISBN 0-8147-5480-5.

• 
  J. Motion & S. Leitch (2007). “A toolbox for public relations: The oeuvre of Michel Foucault”, Public Relations Review 33 (3), p. 263–268. doi:10.1016/j.pubrev.2007.05.004. 
  

• R. Mullaly. (1997) Structural social work: Ideology, theory, and practice, 2‑a eldono, New York: Oxford University Press. ISBN 0-7710-6673-2.

• 
  B. Norton (1997). “Language, identity, and the ownership of English”, TESOL Quarterly 31 (3), p. 409–429. doi:10.2307/3587831. 
  

• Research as resistance: Critical, indigenous and anti-oppressive approaches.(2005). In Brown L. A., Strega S. (Eds.), Toronto: Canadian Scholars' Press.


• S. Strega (2005). The view from the poststructural margins: Epistemology and methodology reconsidered. In L. Brown, & S. Strega (Eld.), Research as resistance (pp. 199–235). Toronto: Canadian Scholars' Press.


• J. Sunderland. (2004) Gendered discourses. New York: PalgraveMacmillan.

Eksteraj ligiloj |

• 
  Interdisciplinary research portal discourse analysis.


• 
  Beyond Open Access: Open Discourse, the next great equalizer, Retrovirology 2006, 3:55