Monaĥejo
Monaĥejo (aŭ monakejo) estas distrikto separita de la ekstera mondo, kiu estas destinita por vivo kaj kulto de monaĥoj. Ĉar monaĥoj parte vivas disigite laŭ seksoj, oni parolas pri monaĥejoj kaj monaĥinejoj.
Enhavo
1 Geografia disvastiĝo
2 Monaĥejoj en budhismo
3 Monaĥejoj en kristanismo
4 Vidu ankaŭ
Geografia disvastiĝo |
En la nekristanaj religioj klostroj disvastiĝis precipe en budhismo kaj en la tibeta lamaismo, sed eblas renkonti ilin ankaŭ en ĉina taoismo en la islama mistiko kaj en judismo. Ankaŭ la aztekaj pastroj en pra-Meksiko vivis en monaĥejosimilaj distriktoj.
Monaĥejoj en budhismo |
La budhismaj monaĥejoj ekestis kiel restadejo dum la pluvoperiodo. En la komenca tempo del abudhismo la monaĥoj ĉiam estis migrantaj - same kiel la kredofondinto Budho vivis en ĉiama migrado ĝis sia vivofino.
Unue la laikaj kredantoj donacis terenon por ebligi al la monaĥoj starigi tie siajn portempajn restadejojn. Pli poste ili donacis firmajn ejojn. Dum paso de jarcentoj kelkaj monaĥoj komencis loĝi daŭre tie, precipe dum budhismo disvastiĝis en malpli varmaj klimataj zonoj.
Monaĥejoj en kristanismo |
En la sfero de la kristanaj religioj oni povas distingi precipe inter klostroj de la ortodoksa (orienta) kaj roma (okcidenta) eklezioj.
Vidu ankaŭ |
Abatejo, vivejo de la plej malnovaj monaĥaj ordenoj (Benediktanoj kaj Cistercianoj).
Konvento, vivejo de komunumoj de Franciskanoj kaj Dominikanoj.
Klostro, foje uzata neprecize en signifo de monaĥejo, kiam ĝi enhavas klostron. Ĝuste klostro signifas internan promenejon ĉirkaŭ monaĥeja aŭ alia korto.- Pilgrimado
- Utopio
- Monaĥaj ordenoj
- Borobuduro
