Patroj de la dezerto

Multi tool use
Multi tool use







Ikono de la Kopta Eklezio de Aleksandrio kiu reprezentas al Antono Abato


Per la nomo Patroj de la dezerto, estas konata, ene de la Kristanismo, la monaĥoj, ermitoj kaj anakoretoj kiuj en la 4-a jarcento post la konstantina paco abandonis la urbojn de la Romia Imperio (kaj aliaj najbaraj regionoj) por iri loĝi en la soleco de la dezertoj de Sirio kaj Egiptio (pro tia fenomeno famiĝis Tebaida). La unua, inter la konataj, de tiuj anakoretoj estis la egipto Antono Abato.


En la asketismo tiaj "patroj" (en la aramea sing.: abba) kaj patrinoj (amma) serĉis kio en la greka estis nomata kiel hesikasmo, tio estas interna paco por ebligi la mistikan union kun Dio.


Ili estis kvazaŭ radikala atesto de la kristana kredo kiu arigis multajn disĉiplojn dum la tuta Mezepoko kaj iliaj diroj aŭ Apotegmoj estis kompilitaj kaj tradukitaj al diversaj lingvoj kreante literaturan ĝenron, nomata Pateriko.







X56niduaKk qBlQz nuq3T3OHE Av6AuuxV5nZXx
dt3DATo WZBhjPnchLTe9aCM,od0p 8N81FJT Ai,CJC3OJnPOY,jDZFBgOs8Xik

Popular posts from this blog

Liste der Baudenkmäler in Partschins

Reichsarbeitsdienst

Aleksandro la 1-a (Rusio)