Eyjafjöll

Multi tool use
Eyjafjöll
|

|
Alteco:
|
1 666 metroj super maro
|
Situo:
|
Suðurland, Islando
|
Geografia situo
|
63° 38′ N, 19° 36′ U63.633333333333-19.6Koordinatoj: 63° 38′ N, 19° 36′ U
|
|
Tipo:
|
Stratovulkano
|
Lasta erupcio:
|
2010
|
v • d • r
|

|
|
Eyjafjöll (ey „insulo” kaj fjöll „monto”), estas Islanda vulkano tegita de la glaĉero[1]Eyjafjallajökull. Per metonimio, la nomo Eyjafjallajökull oni uzas por nomi kaj la vulkanon kaj la glaĉeron kiu kovras ĝin[2]. Oni konas nur kvar erupcioj far tiu ĉi vulkano, la lasta okazinta la 20-an de marto 2010.
Topografio |
Temas pri eroziita stratovulkano formita el bazalta kaj andesita lafo. Ĝi atingas maksimuman altecon de 1666m kaj estas kronita de kaldrono kies diametro longas inter 3 kaj 4 kilometroj. Granda parto de la monto kovriĝas glacia tavolo el la glaĉero Eyjafjallajökull, kies glaciaj langoj kovras la valojn descendantajn de la vulkano.
La ebenaĵo, kiu etendiĝas de la monto-piedo al la mar-bordo de la Atlantika Oceano, formiĝis per sinsekvaj deponadoj de materialoj trenitaj de superverŝoj kaŭzitaj de diversaj sub-glaciaj erupcioj de Eyjafjöll kaj Katla.
Notoj |
↑ angle Global Volcanism Program - Hejmpaĝo
↑ angle Global Volcanism Program - Synonymes and subfeatures
- Eyjafjöll en la Vikimedia Komunejo (Multrimedaj datumoj)
Kategorio Eyjafjöll en la Vikimedia Komunejo (Multrimedaj datumoj)
Vulkanoj
|
Gravaj vulkanoj |
Arenal (Kostariko)
Asama (Honŝuo, Japanio)
Askja (Islando)
Asosan (Kiuŝuo, Japanio)
Baker (Vaŝingtonio - Usono)
Cerro Azul (Ĉilio)
Cerro Negro (Nikaragvo)
Colima (Meksiko)
Cotopaxi (Ekvadoro)
Eifel (Germanio)
El Chichón (Meksiko)
El Misti (Peruo)
Monto Erebus (Antarkto)
Erta Ale (Etiopio)
Etna (Sicilio, Italio)
Fuĵi-Monto (Honŝuo - Japanio)
Galeras (Kolombio)
Grímsvötn (Islando)
Hekla (Islando)
Hood (Oregono - Usono)
Kilauea (Havajo, Usono)
Kilimanĝaro (Tanzanio)
Kljuĉevskaja (Kamĉatko, Rusio)
Krafla (Islando)
Krakatoa (Indonezio)
Masaya (Nikaragvo)
Mauna Kea (Havajo, Usono)
Mauna Loa (Havajo, Usono)
Mayon (Filipinoj)
Merapi (Javo, Indonezio)
Nevado del Ruiz (Kolombio)
Novarupta (Alasko, Usono)
Nyiragongo (Kongo Kinŝasa)
Ol Doinyo Lengai (Tanzanio)
Paricutín (Meksiko)
Päktusan (inter Ĉinio kaj Nord-Koreio)
Pinatubo (Filipinoj)
Piton de la Fournaise (Reunio, Francio)
Popocatépetl (Meksiko)
Rabaul (Nova Britio, Papuo-Nov-Gvineo)
Rainier (Vaŝingtonio - Usono)
Rishiri (Hokajdo, Japanio)
Ruapehu (Nov-Zelando)
Monto Saint Helens (Vaŝingtonio, Usono)
San-Salvadoro (San-Salvadoro, Salvadoro)
Shasta (Kalifornio - Usono)
Sakurajima (Kiuŝuo, Japanio)
Santorini (Grekio)
Soufrière Hills (Moncerato, Kariba Maro)
Strombolo (Italio)
Tambora (Malgrandaj Sundoj, Indonezio)
Tejdo (Kanarioj, Hispanio)
Unzen (Kiuŝuo, Japanio)
Vezuvio (Italio)
Vulcano (Liparaj insuloj, Italio)
White Island (Whakaari) (Nov-Zelando)
|
 |
Plej altaj vulkanoj |
- Llullaillaco
- Antafalla
- Gualatiro
- Lascar
- Cotopaxi
- Kilimanĝaro
- El-Misto
- Tupungatito
- Citlaltepetl
- Sangay
|
|
|
Ĉi tiu artikolo ankoraŭ estas ĝermo pri vulkano.
Helpu al Vikipedio plilongigi ĝin. Se jam ekzistas alilingva samtema artikolo pli disvolvita, traduku kaj aldonu el ĝi (menciante la fonton).
|
ry1dsd4y1h6Cn66Gqbn3bAmHW5u7X,Y,LV Hc
Popular posts from this blog
Die Liste der Baudenkmäler in Partschins (italienisch Parcines ) enthält die 18 als Baudenkmäler ausgewiesenen Objekte auf dem Gebiet der Gemeinde Partschins in Südtirol. Basis ist das im Internet einsehbare offizielle Verzeichnis der Baudenkmäler in Südtirol. Dabei kann es sich beispielsweise um Sakralbauten, Wohnhäuser, Bauernhöfe und Adelsansitze handeln. Die Reihenfolge in dieser Liste orientiert sich an der Bezeichnung, alternativ ist sie auch nach der Adresse oder dem Datum der Unterschutzstellung sortierbar. Siehe auch : Liste der geschützten Ensembles in Partschins Liste | Foto Bezeichnung Standort Eintragung Beschreibung Metadaten ja Gaudententurm ID: 16382 Gaudententurmstraße 7 46° 41′ 3″ N, 11° 4′ 28″ O 75477601225 0 9. Mai 1950 (MD) Auf das Mittelalter zurückgehender, im 17. Jahrhundert in heutige Form gebrachter Turm mitsamt Nebengebäude Höllhaus ; die links in der Spalte Standort stehenden Koordinaten beziehen sich auf de...
Sámuel Mokry [ŝAmuel mokri], laŭ hungarlingve kutima sinsekvo Mokry Sámuel estis hungara pastro, agronomo, instruisto. Lia frato estis Endre Mokry. Sámuel Mokry [1] naskiĝis la 8-an de majo 1832 en Hungara reĝlando en Monostorszeg (nuntempa Baĉki Monoŝtor en Serbio), li mortis la 10-an de junio 1909 en Budapeŝto, sed li estis entombigita en Orosháza. Enhavo 1 Biografio 2 Elektitaj kontribuoj 3 Memorigiloj 4 Fontoj Biografio | Sámuel Mokry akiris diplomojn en Halle kaj en Georgikon. Inter 1854 kaj 1858 li estis luterana pastro en Orosháza, poste li instruis en mezlernejo en Békéscsaba, eĉ gimnaziestro en 1860. Inter 1860-1864 li estis predikisto en la loka preĝejo, poste li faris agrikulturadon en Gerendás. Li okupiĝis pri selektado de tritikoj, li estis la unua hungara tritikoselektisto kun tutlanda konateco. En 1900 li retiriĝis kaj vivis en Budapeŝto. Li edziĝis en 1858, li vidviĝis en 1894. Elektitaj kontribuoj | Beszélgetések a búza...
Parko Thabor Vido al la oranĝerio de la parko Thabor. Situo Geografia lokigo sur la mapo : Bretonio Geografia lokigo sur la mapo : Francio Plano de la parko Thabor. Geografia situo 48° 6′ 51″ N , 1° 40′ 12″ U 48.11416667 -1.67 Koordinatoj: 48° 6′ 51″ N , 1° 40′ 12″ U Lando(j) Francio Urbo Rennes Urboparto Thabor - Saint Hélier Geografio Alteco 56 m Areo 10 ha Trajtoj Kreo 18 a jarcento Tipo Botanika ĝardeno, angla ĝardeno kaj franca ĝardeno. Specioj Pli ol 3 000 malsamaj specioj. Interreta ligilo Parkoj kaj ĝardenoj de Rennes v • d • r La parko Thabor aŭ Thabor , situanta en Rennes proksime de la urbocentro, estas publika parko organizita sur pli ol dek hektaroj, kies aparteco estas la miksado de francastila ĝardeno, anglastila ĝardeno kaj grava botanika ĝardeno. Ĝia nomo referencas al monto superanta la Maron Kineret (fr: lac de Tibériade) en...