Romanshorn









































Romanshorn

Flago de Romanshorn




Haveno de Romanshorn


Kantono
Turgovio
Distrikto
Ne estas distriktoj en Kantono Ŝafhaŭzo.

Koordinatoj 

47°34′0″N 9°23′0″O  /  47.56667°N, 9.38333°O / 47.56667; 9.38333 (Romanshorn)Koordinatoj: 47°34′0″N 9°23′0″O  /  47.56667°N, 9.38333°O / 47.56667; 9.38333 (Romanshorn)
Nombro de enloĝantoj
9292
Areo
8,7 km²
Alteco
406 m super marnivelo
Poŝtkodo
8590
Komunumkodo
{{{kodo}}}







v  d  r


Information icon.svg



Romanshorn (en Esperanto ankaŭ Romanshorno) estas komunumo en Kantono Turgovio, Svislando. Ĝi havis 9292 loĝantojn je la 31-a de decembro 2007.




Enhavo






  • 1 Geografio


  • 2 Trafiko


  • 3 Historio


  • 4 Esperanto-Movado


  • 5 Fontoj


  • 6 Eksteraj ligiloj





Geografio |


Romanshorn situas ĉe la norda bordo de Bodenlago sudoriente de la montoĉeno Seerücken.



Trafiko |


La stacidomo de Romanshorn estas grava fervojnodo. Ĝi estas fina haltejo de unu el la du transsvisaj trajnlinioj de Svisaj Federaciaj Fervojoj de Ĝenevo tra Bielo, Zuriko, Vinterturo kaj Fraŭenfeld ĝis Romanshorn. Romanshorn ankaŭ estas finhaltejo de la linio de Svisaj Sudorientaj Fervojoj de Lucerno tra Rapperswil kaj Sankt-Galo al Romanshorn, kaj krome situas ĉe la trajnlinio de Konstanco al Rorschach.



Historio |


La unua historia mencio de Romanshorn datiĝas el la jaro 779.



Esperanto-Movado |




Vido al strateto “Esperantoweg”. Foto Mireille Grosjean


Romanshorn estis dum multaj jaroj grava centro de la svisa Esperanto-movado. Ĝi estis dum longa tempo la sidejo de Svisa Esperanto-Societo. En Romanshorn troviĝas unu el la malmultaj Esperanto-objektoj en Svislando, nome strato, kiu nomiĝas Esperanto-Weg. Je Esperanto-Weg numero 15 loĝis siatempe Otto Walder kaj tie troviĝis ankaŭ la sidejo de SES. Unua Esperanto-Grupo formiĝis en Romanshorn post kurso de la fervojisto Gottlieb Stäheli. Sub iniciativo de Esperanto-Grupo Sankt-Galo, precipe de Hans Kürsteiner, en Romanshorn estis organizita kurso sub la gvido de la Cseh-instruisto Tiberio Morariu al kiu sekvis la fondiĝo de la Esperanto-Klubo Verda Stelo Romanshorn. La klubo estis malfondita en 1936 post kiam pluraj el la klubaj aktivuloj pro profesiaj kialoj forlasis la komunumon. En Romanshorn vivis ankaŭ Fritz Schwab, kiu dum 35 jaroj estis tie delegito de UEA. Dum regiona kunveno de SES en 1957 en Romanshorn kunvenis pli ol 140 personoj, kiuj aŭskultis prelegon de la japana ĵurnalisto Joŝiko Kaĵcino. Dum la inaŭguro de Esperanto-Weg en la jaro 1965 en Romanshorn okazis trilanda renkontiĝo, kiun ankaŭ partoprenis proksimume 140 personoj.



Fontoj |



  • Arkivmaterialo de Esperanto-Societo Zuriko

  • Enziklopidio de Andy E. Künzli Universalaj Lingvoj en Svislando, p. 680 ks.




  • Kategorio Romanshorn en la Vikimedia Komunejo (Multrimedaj datumoj)



Eksteraj ligiloj |


  • Oficiala retejo de la komunumo Romanshorn




Popular posts from this blog

Statuo de Libereco

Tanganjiko

Liste der Baudenkmäler in Enneberg