Asfalto
Asfalto estas miksaĵo de bitumo kiel ligento kun volumenaĵo (kutime gruzo aŭ sablo). La bitumo, natura aŭ artefarita organika substanco bazita je hidrokarbidoj, estas ĉe certaj temperaturoj glueca, tirmola, tenaca kaj elasta. Ĝi estas kapabla ligi la grajnojn de volumenaĵo kaj tiel konsistigi firman kaj elastan materialon, plejofte uzata por surkovri stratojn.
Laŭ Francisko Azorín asfalto estas Terpeĉo, uzata precipe en miksaĵo kun dika sablo, por surkovri stratojn, vojojn, murojn.[1] Li mem montra sesprimojn asfaltisto, asflatbetono, asfaltmastiko, asfaltmakadamo kaj naturasfalto.
En la ŝosekonstrua profesia slango asfalto estas la koncizigita nomo de asfaltbetono.
Enhavo
1 Asfaltbetono
2 Bildaro
3 Vidu ankaŭ
4 Notoj
Asfaltbetono |
Asfaltbetono estas betono kun asfalto kiel ligento, en la praktiko materialoprezentanta la supran tegaĵon de veturejo kaj de aliaj firmititaj areoj. Ĝi estas sternita, kompaktigita kaj rulpremita tavolo el miksaĵo konsitanta el asfalto, sablo, gruzo kaj eventuale almiksaĵoj.[2]
Bildaro |
Konstruado de aŭtomobila vojo kun asfalta supraĵo
Aparato por asfaltigi vojojn
Aparato por prilabori asfaltajn vojojn
Aparato por plidensigi asfalton dum asfaltigo de vojoj
Vidu ankaŭ |
- Asfaltvulkano
- Asfalta Lago
- Basalt-Actien-Gesellschaft
- Makadamo
- Mastiko
Notoj |
↑ Francisko Azorín, arkitekto, Universala Terminologio de la Arkitekturo (arkeologio, arto, konstruo k. metio), Presejo Chulilla y Ángel, Madrido, 1932, paĝo 20.
↑ Werner. J. (2010) Konstruforumo de la jaroj 2001- 2010. en TAKE (2010) Jarkolekto de TAKE 2010, Wintzenheim/Fancio. p. 70-99