Tibeta lingvo

































































Tibeta lingvo
Priskribo de la mapo

Parolata en

Tibeto, Ĉinghajo, Siĉŭano, Gansuo kaj Junano

Parolantoj
1 200 000

Denaskaj parolantoj
1.2 milionoj

Skribo

Tibeta alfabeto

Lingvistika klasifiko

Ĉinotibeta

Oficiala statuso

Oficiala lingvo en

Tibeto[1]

Reguligita de
Komitato por la Normigado de la Tibeta Lingvo (tibete བོད་ཡིག་བརྡ་ཚད་ལྡན་དུ་སྒྱུར་བའི་ལ ས་དོན་ཨུ་ཡོན་ལྷན་ཁང་གིས་བསྒྲིགས)
Lingvaj kodoj

Lingvaj kodoj

  ISO 639-1
bo
  ISO 639-2
tib
  ISO 639-3
bod
  Glottolog
tibe1272

Angla nomo
Tibetan

Franca nomo
tibétain







v  d  r


Information icon.svg



La tibeta lingvo (tibete ལྷ་སའི་སྐད་, lha-sa'i skad) estas parolata ĉefe en Tibeto, Ĉinghajo, Siĉŭano, Gansuo kaj Junano de Ĉinio, kaj parte en Butano, Sikimo kaj Nepalo[2] .


La tibeta lingvo apartenas al tibetobirma grupo de la familio de la ĉinotibeta lingvaro.


La tibeta skribo estis kreita en 7-a jarcento. Kaj konsistas el entute 30 silabsimboloj kaj 4 kromsignoj por indiki la vokalmodifojn[3].


Troviĝas multaj dialektoj, inter kiuj la Lasaa dialekto estas la plej multe uzata.



Vidu ankaŭ |



  • Tibeta alfabeto

  • Dzonga lingvo




  • Kategorio Tibeta lingvo en la Vikimedia Komunejo (Multrimedaj datumoj)


  • Tibeta lingvo en la Vikivortaro (Universala vortaro)

  • [[::bo|Vikipedio]] en Tibeta lingvo (Reta enciklopedio)




Referencoj |





  1. Local languages such as Tibetan have official status "according to the provisions of the self-government regulations for ethnic autonomous areas" ("What is the right of self-government of ethnic autonomous areas?" Updated August 12, 2009). With specific reference to the Tibetan Autonomous Region (TAR), the use of Tibetan (no dialect specified, taken to mean all dialects) is given priority over the Han Chinese language ("Fifty Years of Democratic Reform in Tibet", official Chinese government site, retrieved October 15, 2010).


  2. Maslak, Mary Ann. "School as a site of Tibetan ethnic identity construction in India". China: An International Journal. Volume 60, Number 1, February 2008, pp. 85–106


  3. Elliot Sperling, "Exile and Dissent: The Historical and Cultural Context", in TIBET SINCE 1950: SILENCE, PRISON, OR EXILE 31–36 (Melissa Harris & Sydney Jones eds., 2000).




Literaturo |




  • JÄSCHKE, Heinrich August. (1866) Romanized Tibetan and English dictionary.(Original from Oxford University)

  • JÄSCHKE, Heinrich August. (1881) A Tibetan–English dictionary, with special reference to the prevailing dialects: To which is added an English-Tibetan vocabulary. London: Unger Brothers (T. Grimm).

  • JÄSCHKE, Heinrich August. (1883) Heinrich Wenzel: Tibetan grammar, 2‑a eldono, Trübner's collection of simplified grammars 7, London: Trübner & co..

  • Naga, Sangye Tandar. (2010). "Some Reflections on the Mysterious Nature of Tibetan Language" In: The Tibet Journal, Special issue. Autumn 2009 vol XXXIV n. 3-Summer 2010 vol XXXV n. 2. "The Earth Ox Papers", edited by Roberto Vitali, pp. 561–566.


  • SANDBERG, Graham. (1894) Hand-book of colloquial Tibetan: A practical guide to the language of Central Tibet. Calcutta: Thacker, Spink and co.. (Original from Harvard University)










Popular posts from this blog

Reichsarbeitsdienst

Statuo de Libereco

Tanganjiko